Arcana recenzja

Lubicie książki z nawiązaniami do tarota?

Od dłuższego czasu miałam ochotę przeczytać "Arcanę" Anny Szumacher i gdy w końcu nadarzyła się do tego okazja, to nie mogłam z niej nie skorzystać 🤭

Arcana po trzech latach nauki w szkole dla młodych panien (uczącej jak być idealną żoną, matką i gospodynią) wraca nareszcie do rodowego zamku. Po raz pierwszy od trzech lat ma spotkać się z bratem, który wysłał ją do tej znienawidzonej szkoły i choć Arcana nie spodziewała się po tym spotkaniu czegoś miłego, to przynajmniej myślała, że brat będzie żył. A niestety Arcana znalazła go w ogrodzie martwego.

💅 SILNA BOHATERKA - Arcana od razu zabiera się za śledztwo. Myśli rozsądnie i logicznie, każe lokajowi ukryć ciało brata by uniknąć chaosu wśród gości na zamku i wzywa inspektora, który dyskretnie przeprowadzi przesłuchania służby. Dziewczyna jest pochłonięta tym śledztwem i rozumiem, że autorka chciała wykreować ją jako silną i odważną bohaterkę; taką która nie boi się łamania stereotypów, ale... Arcana ani razu nie pomyślała o stracie brata. Nie pojawiła się żadna refleksja, że została bez żadnej rodziny. Rozumiem, że go nie lubiła, ale naturalne byłoby zawarcie wzmianki, że jednak jest jej dziwnie/smutno z powodu śmierci brata 🤨

🕐 PĘTLA CZASOWA - podobał mi się pomysł na pętle czasowe podczas tego śledztwa. Uwielbiam ten motyw, ale w tej książce nie potrafiłam się w nim odnaleźć. Był dla mnie nieco chaotyczny i niezrozumiały. Dopiero pod koniec ten wątek nabrał nieco wyrazistego smaku, bo poznaliśmy więcej bohaterów zamieszanych w tajemniczy zgon.

🔎 KRYMINAŁ Z HUMOREM - klimat tej książki to mieszanka Agathy Christie i "Downton Abbey". Jest w niej dużo dworskości, opisów relacji Arcany ze służbą, a jednocześnie dużo teraźniejszego "luzu". Na początku nie pasowało mi zestawienie starego zamku z nieco potocznym stylem mówienia bohaterów (bądź przesadnie podkolorozowanym na elegancki), ale dzięki temu autorka w ciekawy sposób stworzyła kryminał z humorem. Dzięki temu książkę czytało się lekko i szybko, więc nie dziwię się, że zdobyła tak wiele pozytywnych recenzji.

Ja spodziewałam się po niej czegoś więcej, bo prowadzone śledztwo przez Arcanę niestety mnie nie zaciekawiło. Nawiązania do tarota momentami wydawały mi się tam wciśnięte na siłę, a bohaterowie (włącznie z Arcaną) nie zdobyły mojej sympatii.

Ta książka nie jest zła, ale myślę, że po prostu nie jest dla mnie 😅🙈

[współpraca reklamowa z Wydawnictwem Mięta]