Koń wodny Legenda głębin recenzja

Koń Wodny... to opowieść o małej Kirstie, która pewnego dnia po sztormie na wybrzeżu Szkocji znalazła jajo. Mimo sprzeciwu mamy zabiera je do domu i wkłada do wanny. Następnego dnia okazuję się, że w wannie pływa mały morski potwór. Od tej chwili życie tej rodziny zmienia się, a mały potworek rośnie i rośnie...


Opowieść ta jest bardzo piękna. Opowiada o sile miłości do zwierząt i sile ich przywiązania do człowieka. Potwór wychowywany przez ludzi nie wiedział co to znaczy strach i był wręcz zwierzątkiem domowym. Rodzinka natomiast po za mamą pragnęła spędzać ze zwierzakiem każdą wolną chwilę i nie zdawała sobie sprawy, że kiedyś te dni przejdą do przeszłości.



Książka ta to trochę bajeczka dla dzieci, a dla nas trochę starszych czytelników to opowieść na godzinkę kiedy nie mamy nic innego do zrobienia. Pozwoliła mi się na chwilę oderwać od rzeczywistości i po jej przeczytaniu zastanawiałam się co bym zrobiła gdybym znalazła takiego bądź innego "cudaka". Mimo wszystko taki cudak może nauczyć dzieci co to znaczy opiekować się innymi i sobą nawzajem. Pokazuje również co to znaczy być za kogoś odpowiedzialnym i gotowym do poświęceń. Tą godzinkę spędzoną nad tą książką nie uznaję do zmarnowanych i może jeszcze kiedyś po tą pozycję sięgnę ;]


Więcej nie napiszę, bo książka jest na prawe krótka i nie chce zdradzać wielu szczegółów ;]