Okiem pilota recenzja

Z lotnictwem mam tyle wspólnego, co nic. Samolotem leciałam raptem dwa razy, do Anglii i z powrotem. Towarzyszył mi przy tym dziwny, niewytłumaczalny niepokój i nie nazwałbym tego miłym przeżyciem, chociaż strachliwa raczej nie jestem. Trudno mi więc sobie wyobrazić kogoś, latającego dla samej przyjemności. Pilota raczej traktowałam zawsze jako osobę wykonującą swój zawód, pracę jak każdą inną, a jako hobby wyobrażałam sobie ludzi, którzy po prostu lubią latać na symulatorach. Ale żeby tak samemu wynajmować samolot do prywatnych podróży lub posiadać własny statek powietrzny było dla mnie nie do pomyślenia, szczególnie w Polsce.

Książka ta traktuje o lotnictwie, kto by się spodziewał - jest to zbiór esejów i felietonów: trochę o polskim lotnictwie, trochę o zdobywaniu zawodu pilota, trochę o samej historii lotnictwa (itp. naprawdę sporo tego), a okraszone jest to wieloma zabawnymi anegdotami, dzięki którym nawet dla laika staje się to ciekawym doświadczeniem. To nie wszystko, Tomasz Siembida dzieli się z nami również swoimi przemyśleniami o życiu, literaturze, muzyce, snuje opowieści o znanych i mniej znanych lotnikach, sam jest oczywiście pilotem, opowiada o studiowaniu socjologii, o swojej karierze muzycznej w tamtych czasach, o porzuceniu planów i przejściu na prawo, a także o problemach zdrowotnych, rodzinnych i wspomnień z dzieciństwa.

Przyznam szczerze, że niektóre rozdziały mnie nużyły, inne zaś czytałam z uśmiechem na twarzy, były też te cięższe emocjonalnie. Jednak przede wszystkim jest to dobrze napisana pozycja, ładnym językiem, a co najważniejsze przystępnym dla każdego. Dodatkowo lektura liczy sobie niecałe 300 stron, a na poszczególnych kartkach znajdują się przyjemne dla oka ilustracje, także czyta się ją dosyć lekko i przyjemnie. Jak sam autor stwierdził na pierwszej stronie "(...) nie jest to książka wyłącznie dla lotników. Może nawet wręcz przeciwnie". O wszystkim, co związane z lotnictwem i nie tylko. Jestem przekonana, że znajdzie swoich miłośników.