Kobiety z Czerwonych Bagien recenzja

Dawno nie czytałam tak pięknej książki jak „Kobiety z Czerwonych Bagien”. Tak bardzo mnie wciągnęła, pochłonęła, że jak najszybciej kładłam dzieci spać żeby móc zagłębiać się w tę piękną historię:)
„Kobiety z Czerwonych Bagien” to bardzo ciepła historia życia czterech pokoleń kobiet. Opowieść o miłości, determinacji, o stawianiu czoła przeciwnościom losu takim jak bieda, śmierć, utrata kogoś bliskiego. O wielkich dramatach, tajemnicach skrywanych przez wiele lat, o zaciętości, nienawiści i wybaczaniu. A także o tym, że z każdej, nawet najtrudniejszej sytuacji można wyjść obronną ręką.
„Kobiety z Czerwonych Bagien” to niesamowita powieść, którą czyta się jednym tchem. Która dostarcza wielu wzruszeń, łez, uśmiechów na twarzy. Ja, powiem szczerze, zakochałam się w tej książce. Chciałabym mieć ją na własność, aby móc do niej kiedyś wrócić. Choć rzadko mi się to zdarza.
Czytałam ją z wypiekami na twarzy, podekscytowana. Ciężko było ją odłożyć choć na chwilę z ciekawości co będzie dalej.
„Kobiety z Czerwonych Bagien” mają piękne zakończenie. I tak jak w innych powieściach chciałoby się przeczytać ciąg dalszy, tutaj niczego nie trzeba dopowiadać.