Wschodzący Księżyc recenzja

„Wschodzący księżyc” to drugi tom Trylogii Dnia i Nocy, a jednocześnie kontynuacja „Gasnącego słońca”, które pokochałam całym sercem i czytałam już kilkukrotnie. Jak więc wypada przy nim księżyc?

Po wydarzeniach w Kiroho, które poznaliśmy w pierwszej części, a przypomnę była debiutem pisarskim pani Agaty Konefał, znowu trafiamy do świata pełnego magii, mocy duchowej i niebezpieczeństw. Tym razem jednak autorka zabiera nas w podróż nie tylko po znanych nam miejscach. Odwiedzamy odległe tereny obydwu klanów, jak również zakamarki, gdzie nikt z własnej woli nie postawiły stopy. Ogólnie jest to safari po Kiroho z wieloma atrakcjami, którymi w głównej mierze są intrygi dworskie. W tej sferze dzieje się dużo, ponieważ głównym tematem staje się oczywiście tak wyczekiwany wątek miłosny. Jeśli nie wiecie relacja między naszymi bohaterami, to ta typu slow burn, z czego osobiście jestem bardzo zadowolona, bo nie jest ona wymuszona, a wydarzenia, które zbliżają nasze gołąbki do siebie stwarzają między, nimi prawdziwą więź. Moje serce rozpływało się nad momentami, gdzie sami odkrywali swoje uczucia, a ja jako postronny czytelnik mogłam im w tym towarzyszyć. Zwyczajnie jestem zauroczona tym związkiem.

Jeśli o bohaterów chodzi, to tutaj również jestem zachwycona. Levone dalej pozostaje moją wielką miłością, ale jego najlepszy przyjaciel Mound zepchnął go nieco z piedestału, będąc ikoną tej książki. Przy nim nie da się nie śmiać. To postać, która w każdej sytuacji wie jak wtrącić swoje trzy grosze i zawsze trafia tym w punkt. To taki pozytywny cwaniaczek o złotym sercu. Nic tylko go kochać! Sonya natomiast od samego początku zachwyciła mnie swoją siłą charakteru. Nie dała się złamać i za to darzę ją ogromnym szacunkiem. Poruszył mnie też wątek przyjaźni między nią i Firen, która jest niemal siostrzana. A jeśli w temacie sióstr już jesteśmy… Bardzo cieszę się, że Masina dostała tutaj więcej uwagi, dzięki czemu możemy ją lepiej poznać, a także jej motywy i odczucia względem naszej głównej bohaterki.

„Wschodzący księżyc” oferuje nam rozwinięcie wątków z pierwszego tomu. Nie tylko tego miłosnego, ale też poznajemy jak żyją Dzicy, zwiedzamy Płonące Sol i zapoznajemy się z nowymi postaciami. Same plusy. Nic tylko wykupić wycieczkę na tę podróż. Sama z niej wróciłam i nie mogę doczekać się, aż znowu w nią wyruszę!