Ktoś tu kłamie recenzja

Czytaliście jakąś książkę Jenny Blackhurst? Jak wrażenia? Dla mnie było to pierwsze spotkanie z autorką, ale już wiem, że zdecydowanie sięgnę po jej pozostałe książki. „Ktoś tu kłamie” to dobry thriller psychologiczny, niepozbawiony wad, ale czytało się go świetnie. Akcja rozgrywa się na zamożnym osiedlu, gdzie wszyscy się znają i pozornie lubią, ale w rzeczywistości każdy skrywa jakieś tajemnice i myśli głównie o sobie. Podczas halloweenowej imprezy dochodzi do wypadku – jedna z mieszkanek osiedla, Erica Spencer, spada z domku na drzewie i niestety nie przeżywa tego upadku. 10 miesięcy później ktoś nagrywa podcast, w którym obnaża sekrety uczestników spotkania. Czy rzeczywiście był to wypadek? Zawiązanie fabuły bardzo mi się podobało. Mamuśki w średnim wieku, pozornie zorganizowane kobiety sukcesu, w rzeczywistości dalekie od ideału. A ich mężowie wcale nie są lepsi… Klimat bardzo przypominał mi serial „Wielkie kłamstewka”, który bardzo lubię. Dla niektórych początkowa akcja może rozwijać się zbyt wolno, ale ja chętnie chłonęłam warstwę obyczajową i relację miedzy bohaterami. Do tego autorka co najmniej dwa razy nieźle mnie zaskoczyła, gdy poprzez delikatne sugestie i niedomówienia przedstawiła pewne zdarzenia w zupełnie innym świetle. Nie ma tu może szalonych zwrotów akcji, ale zdecydowanie chce się wiedzieć, co będzie dalej. Niestety pod koniec książki wątki zaczynają trochę utykać, a niektóre postaci postępują co najmniej dziwacznie. Zakończenie jest trochę przekombinowane, chociaż trudno mu zarzucić brak logiki. Ja podczas czytania bawiłam się świetnie, historia mnie wciągnęła, a rozwiązania zaproponowane przez autorkę, chociaż nie zawsze uznawałam za udane to ostatecznie nie powodowały zgrzytów w fabule. Jeśli pozostałe książki autorki są jeszcze lepsze to muszę się z nimi zapoznać, bo klimat jaki stworzyła bardzo przypadł mi do gustu. Jeśli lubicie thrillery skupione na relacjach między postaciami i odkrywaniu licznych sekretów to "Ktoś tu kłamie" będzie dobrym wyborem.