Kicia Kocia. To moje! recenzja

Rodzice jedynaków ale oczywiście nie tylko mają czasem problem z tym że jego dziecko nie chce się niczym dzielić, przyjeżdża rodzina, kuzyni wchodzą do pokoju dziecka się pobawić a ono biega po całym pokoju krzycząc że to jego, wyrywając zabawki, co wtedy zrobić?
Kicia Kocia ma wielu przyjaciół, pewnego dnia odwiedza ją Pacek, razem mają pobawić się w sklep, każde chce być sprzedawcą ale Kicia Kocia stanowczo mówi że sprzedawcą będzie ona. Zabawa trwa w najlepsze ale Packowi zaczęła się nudzić więc chciał pobawić się kasą fiskalną, Kicia Kocia nie pozwala mu mówiąc że to jej kasa więc Pacek poszedł się pobawić się klockami ale zaraz słyszy żeby ich nie ruszał bo to nie jego klocki, zrobiło mu się przykro i poszedł do domu. Na drugi dzień Kicia Kocia idzie na plac zabaw jest tam Pacek, Adelka i Julianek, chwali się przed nimi nowym wiaderkiem i foremkami ale nikomu nie pozwala ich dotknąć jest im przykro więc idą na zjeżdżalnie a Kicia Kocia zostaje sama w piaskownicy, gdy idzie za nimi oni idą gdzie indziej, jest jej smutno że nikt nie chce się z nią bawić i nie rozumie dlaczego. Jak Kicia Kocia wybrnęła z tej sytuacji? Czy wreszcie nauczyła się dzielić swoimi rzeczami? Zapraszam do lektury.
Dzielenie się to nie jest łatwa sprawa, dzieci boją się o to że ktoś może im coś zniszczyć lub nie oddać ale samolubem też nie wolno być ponieważ dzisiaj ktoś bawi się Twoimi zabawkami a jutro Ty będziesz się bawił jego i na tym to polega. Trzeba szanować swoje zabawki ale pożyczone jeszcze bardziej bo dla innego dziecka może być ono bardzo ważna.