Sensoryka Demonów recenzja



Sensoryka demonów. Roszczelnienie tom 2
Paula Uzarek
@paula.pisze
@empikgo
Dziękuję autorce za możliwość przeczytania kolejnej części jej serii.

Sara, Meinard i Bazyli - powrócili. Na każdego czekały trudne wyzwania.
Skupiając się na rektorze, czyli Bazylim, to nie spodziewałam się, że tak to się wszystko potoczy.
Jeden fragment z książki akurat przypomiał mi urywek z serialu. "Pamiętniki wampirów" i to zdarzenie jak Damon siedział nieruchomo, a Bonnie z Caroline poprzed dotyk zobaczyły jego cierpienie w ogniu. Rozdziały z nim były krótkie, ale dość emocjonujące i pozwalały poznać jego uczucia oraz poświęcenie.
Z ciekawych nawiązań mamy tutaj również imię Syriusz ("Harry Potter") W obu przypadkach jest to pies.
Pozostając przy temacie psa... Nie można o nim zapomnieć, ponieważ stał się on ważnym elementem imieniem Alpedo.
Chyba każdy zwierzolub chciałby mieć możliwość telepatycznego porozumiewania się ze swoim pupilem.
Szczelina, która łączyły oba tomy, tak jakoś przypominała mi tę z filmu Disney'a "Tajmniki".
Zakochałam się w fragmencie, w którym Sara i Gniewosz rozmawiali przy kawie. Te synonimy wywołały u mnie uśmiech na twarzy. W tym momencie przypomiał mi się film "Nowe przygody Aladyna" i ta świetna gra słów.
Nie zabrakło tu również słów, które w pierwszej części były takim jakby wyznacznikiem. Między innymi takie jak - "Jeż w galarecie".
Jeśli chodzi o ten tzw. "Czarny charakter", który wplątywał się w fabułę... Mam nadzieję, że w trzeciej części wyjdzie on z ukrycia. Jestem bardzo ciekawa, czy dobrze rozszyfrowałam tę postać.
Nie będę się tutaj rozwodzić nad fabułą. Nie chcę nikomu zniszczyć chęci i radości z możliwości przeczytania tej książki.
Tak w skrócie... Jest to lektura ciekawa, intrygująca i tajemnicza. Zawiera w sobie dawkę humoru, a także lekką dozę sarkazmu.
Już nie mogę się doczekać dalszych losów bohaterów wymienionych na samym początku mojej recenzji.

Moja ocena 9/10