Kanadyjski raj recenzja

“Widzimy świat takim, jakim go chcemy zobaczyć. Jest odzwierciedleniem naszej duszy, przeżyć i doznań”.

Trzecia, finalna część poruszającego cyklu “Saga klonowego liścia”. Lata dziewięćdziesiąte ubiegłego wieku, to czas wielu przemian, jakie miały miejsce w naszym kraju. Solidarność, upadek komunizmu, pogarszające się warunki życia. Rodzina Ostrowskich w końcu dostaje pozwolenie na wyjazd do Kanady. Nowe miejsce, nowi ludzie, zupełnie obcy świat, początki nie są dla nich łatwe. Zderzenie z kanadyjską rzeczywistością rozczarowuje. Alina znajduje pracę, za zaciągnięty kredyt mogą w końcu kupić dom. Jej mąż Antoni nie radzi sobie z trudną codziennością i tęsknotą, smutki coraz częściej zaczyna topić w alkoholu.

Opowieść napisana przez życie…

Wielowymiarowa akcja powieści toczy się swoim rytmem i intryguje. Fabuła ciekawie utkana, dopracowana w każdym szczególe, ukazuje ludzkie pokomplikowane ludzkie losy, niesie spore, sprzeczne emocje. Pani Anna pięknie pisze, przez książkę się płynie. Z łatwością, szczerością i realizmem oddaje realia tamtych czasów. Wyraźnie nakreślone osobowości bohaterów, to zwykli ludzie, charakterni, silni, dumni i słabi tchórze. Zżyłam się z nimi, z całego serca im kibicowałam, miałam nadzieję, że znajdą w życiu to, czego szukają.

Trudne, życiowe decyzje i mierzenie się z ich konsekwencjami. Codzienność w kanadyjskiej rzeczywistości, jej dobre i te gorsze strony. Dotkliwa tęsknota za dawnym życiem, trudność wpasowania się i akceptacja nowych warunków życiowych prowadzą do nałogu. Nadzieja na scalenie rodziny, odbudowie dobrych relacji oddala się coraz szybciej. Do głosu dochodzi młode pokolenie, ich plan na życie diametralnie się różni od tego, jaki mają rodzice. Przywiązanie, zaufanie, siła miłości. Na duży plus zasługują zdjęcia, które zostały umieszczone na końcu książki.

Przejmująca, klimatyczna, bardzo emocjonalna opowieść. Daje do myślenia i stawia przed czytelnikiem pytania, na które brak jednoznacznej odpowiedzi. Serdecznie polecam całą serię