Jak wiosenne kwiaty recenzja

,,BYLIŚMY JEDNOŚCIĄ.JEDNYM CIAŁEM,DUSZĄ,A NASZE SERCA BIŁY JUŻ TYLKO DLA SIEBIE NAWZAJEM. BIŁY PRZEPEŁNIONE MILOŚCIĄ I ODDANIEM.BIŁY POMIMO LICZNYCH RAN ,KTORE W SOBIE MIAŁY. I ZAWSZE JE BĘDĄ MIAŁY ,,



Łucja i Marcel to dwójka mocno zranionych ludzi.
Ona próbuje na nowo poskładać swój świat po śmierci męża.Choć ból I tęsknota towarzyszy jej każdego dnia ,chce znaleźć w sobie siłę do walki o siebie.
On po zdradzie żony nosi w sobie nieufność wobec kobiet.Boi się otworzyć I ponownie zaufać, aby nie zostać zranionym.

Pojawinie się jej w życiu Marcela zaczyna coś zmieniać.Jednak Łucja jescze nie jest gotowa i podchodzi do tej znajomości z dużymi obawami.
I choć byli dla siebie wsparciem w trudnym dla nich czasie to byli gotowi zakończyć swoją znajomość. Jednak na ostanim spotkaniu obiecali sobie ,że po zakończeniu promocji książki Marcela zobaczą się ponownie.Po pół rocznej nieobecności Marcel nadal nie może zapomnieć o Łucji. Pragnie się z nią spotkać, lecz Ona nie jest gotowa na wykonanie kroku naprzód.Jednak los ponownie postawi ich na swojej drodze.....


,,Jak wiosenne kwiaty,, jest niezwykle emocjonalną powieścią. Historia dwójki dojrzałych ludzi ,których życie nie oszczędzało. O dźwiganiu na swoich barkach ogromnego bagażu wielu doświadczeń.Zmaganiu się ze stratą ,cierpieniem i bólem. Mierzeniu z wieloma przeciwnosciami losu.O strachu I obawie przed otwarciem się na uczucia I miłość.Wykonaniem kroku na przód i zmianie swojego życia. O potrzebie bliskości, zrozumienia I okazania wsparcia. O powolnym poznawaniu się, budowaniu relacji. O dopuszczeniu do siebie dawno zapomnianych uczuć.Próbie poukładania sobie własnych odczuć i emocji O powracającej przeszłości, która powoduje rozdrapywanie starych ran.O targających wątpliwościach I sprzecznych uczuciach.Walce pomiędzy rozumem ,a sercem. O potrzebie zostawienia za sobą przeszłości I rozpoczęcia nowego etapu w życiu. Nauce na nowo odczuwania fascynacji ,przyciagania i radości.Daniu sobie szansy na zaznanie szczęścia .
Historia pokazująca, że można kochać wiele razy ,lecz zupełnie inną miłością.....

Z twórczością autorki miałam już przyjemność się poznać przy poprzedniej powieści.Więc nie mogło być inaczej poznać I tą historię.
Autorka stworzyła niebanalną I bardzo życiową powieść. Pełną rozterek ,bólu I cierpienia,ale także dajacą nadzieję na lepsze. Ciekawa fabuła, która pochłonęła mnie już od pierwszych stron nie pozwalająca odłożyć się na później. Akcja powieści toczy się naturalnie i swoim tempem jednak zaskujaco. Bohaterowie cudownie wykreowani.Niezwykle ciepli i empatyczni.Ich relacja oparta jest na rozmowach,zrozumieniu I wzajemnym wsparciu.
Historia, która poruszy do głębi, wywoła ogrom emocji I wrażeń. Niejednokrotnie wzruszy ale także spowoduje uśmiech.
Książka napisana bardzo lekkim I przyjemnym stylem idealnie oddająca uczucia I emocje.
Autorka poruszyła trudne i bolesne tematy,jednocześnie ukazując jak wielką siłę ma miłość i ile jesteśmy w stanie dla niej znieść.

Piękna i wartosciowa powieść o cieniach, blaskach sile i rożnych odcieniach miłości.