Miłość wyrzutków recenzja

„Miłość wyrzutków” autorstwa Meghan March to finałowy tom trylogii Nieposkromionych, która zapewniła mi wiele emocji. Muszę przyznać, że autorka w pełni mnie kupiła - nie mam na co narzekać, ponieważ wszystko w tej książce było takie, jakie być powinno - zaczynając od poprowadzenia fabuły, a kończąc na finale, który mnie rozczulił. Co tu dużo mówić, „Miłość wyrzutków” to wisienka na trocie tej serii.

March znowu to zrobiła - stworzyła historię, która wręcz czyta się sama. Cała pozycja liczy sobie 230 stron, którą pochłonęłam w ciągu jednego wieczora. Mam wrażenie, że w tym tomie Meghan postawiła wszystkie karty na emocje bohaterów oraz targające nimi rozterki, zwłaszcza Temperance, której kibicowałam od samego początku. To samo tyczy się ilości zwrotów akcji, które wiele razy przyprawiły mnie o czytelniczy zawał serca.

Kane oraz Tempe to para, która w trakcie wszystkich trzech tomów, zapewniła mi wiele emocji. To jedna z tych par, której następnego kroku nie da się przewidzieć. Dlatego jeśli macie już dość przewidywalnych romansów, to jestem pewna, że ta trylogia, w pełni Was kupi oraz zapewni uczucia, których szybko nie zapomnicie.

Jeśli chodzi o sceny erotyczne, to jest ich mniej w porównaniu z poprzednimi tomami, jednak kiedy już się pojawią, zadziałają na Waszą wyobraźnię oraz przyprawią Was o mocne wypieki na twarzy. Meghan March to autorka, która potrafi stworzyć takie opisy, które sprawią, że nie jeden raz zrobi się Wam gorąco...

Autorka po raz kolejny namieszała w życiu naszych bohaterów, jednak spokojnie - tym razem odsłoniła przed nami wszystkie karty, dzięki czemu otrzymałam odpowiedzi, na pytania, które nie dawały mi spokoju w trakcie lektury „Bezwzględnego księcia” oraz „Żelaznej księżniczki”.

Czy książkę polecam? „Miłość wyrzutków” (jak i dwie poprzednie części), będzie idealną pozycją dla czytelników/czek, którzy gustują w mocnych romansach, w których nie ma czasu na nudę. Polecam również ten tytuł okładkowym sroczkom - ta okładka jest po prostu świetna. Chyba nie muszę Wam mówić, że to głównie dla niej sięgnęłam po tę książkę, prawda?