Zniszcz mnie recenzja

"Zniszcz mnie" to moje pierwsze spotkanie z powieścią Anny Langner. Musze szczerze powiedzieć, że do tej książki przyciągnął mnie zabójczo przystojny mężczyzna z okładki. Poruszane są tutaj wyjątkowo ciężkie tematy,. Pierwsze co przychodzi mi go głowy to ,, nie oceniaj ludzi po wyglądzie'' Główny bohater Barry jest bardzo pozytywną osobowością. Posiada na swoim ciele dużo interesujących tatuaży, kolczyków i sprawia wrażenie osoby całkowicie wyluzowanej, nic go nie rusza wszystko po nim spływa. Jednak mamy okazje się przekonać , że to tylko pozory,
Natomiast główna bohaterka jest skrytą osobą , uważana jest za dziwną. Posiada niezwykły talent- przepięknie maluje. Amy przyjęła sobie za punkt honoru by być nieszczęśliwą . Raz w roku wymierza sobie karę uważa,że na nią zasługuje. Ma to związek z jej przeszłością . Wydarzenia, które na nią spadły doprowadzają do jej autodestrukcji.
Nasi bohaterowie spotykają się , gdy Amy rysuje portret Barryego . Dziewczyna od jakiegoś czasu obserwuje chłopaka gdy ten przychodzi pojeździć na desce lub porozmawiać ze swoimi najlepszymi kolegami Drew i Rickiem.Pewnego dnia dziewczyna zostaje zauważona przez chłopaka i w popłochu zostawia swój szkicownik na trybunach. Barry znajduje szkicownik. Jest zaskoczony, zmieszany. Jednak dostrzega niezwykły talent dziewczyny. Postanawia zaczekać na właścicielkę rysunków , przedstawiającego jego samego. Po kliku godzinach dziewczyna się zjawia i szuka szkicownika. Wtedy rozpoczyna się ich wspólna przygoda. Ich spotkania są przedstawiane w sposób zabawny , bohaterowie przyciągają się i odpychają. Mają odmienne charaktery , są uparci i lubią sobie dogryzać.. Od samego początku widać, że coś ich do siebie ciągnie.

Powieść tą przeczytałam w jeden wieczór. Mam co do niej mieszane uczucia. Mimo tego , że książka jest humorystyczna ,romantyczna i poruszane są w niej ciężkie tematy były rzeczy , które sprawiały , że powieść podobała mi się mniej i wpłynęło to na moją ocenę.

Zaczynając od pozytywów; autorka wymyśliła ciekawą fabułę. Ciężko było odłożyć tą książkę bo chciałam cały czas ją dokończyć. Temat zakochania jego etapy jest bardzo fajnie przedstawiony jak również odrzucenie. Natomiast negatywnie odbierałam w jaki sposób autorka przedstawiała główną bohaterką. Przemyślenia Amy jakie ciągle były wplatane w zadane jej pytania. Było dla mnie bardzo irytujące . Bohaterka ciągle odpływała myślami, była w innym świecie. Gdy ktoś zadał jej pytanie to żeby doczekać się odpowiedzi trzeba było przeczytać kilka stron książki zanim czytelnik otrzymał odpowiedź. Również koleżanka głównej bohaterki, matka Barryego jak i również sama Amy myślały i mówiły tylko o seksie. W pewnym momencie było tego za dużo. Na początku było to dla mnie śmieszne ale pod koniec nie mogłam już tego czytać. Zaczynałam to obierać, że bohaterki są puste.
Zakończenie powieści pozostało otwarte , jestem ciekawa kontynuacji . Myślę, że mimo wszystko sięgnę po drugi tom.