Jak kochamy? O przywiązaniu w miłości recenzja

Z autorką książki pt. '' Jak kochamy? O przywiązaniu w miłości'' Panią Katarzyną Lorecką miałam bliższą okazję przyjrzeć się jej pedagogicznemu spojrzeniu na opisane we wcześniejszej książce wydanej przez Oficynę Wydawniczą ''Impuls'' pt. ''Miłość. Kocha... lubi... szanuje...?''.

Z przeprowadzonych przez nas codziennych obserwacji możemy dokonać oceny spostrzeżenia, jak przebiegają występujące relacje pomiędzy małżonkami, rodzice- dziecko, student- wykładowca, pracownik- pracodawca, pielęgniarka- pacjent, lekarz-pacjent, kasjerka- klient jasno wynika, że komunikacja dialogowa nie prezentuje się najlepiej, na godnym poziomie wypowiedzi, gdyż każda ze wskazanych przeze mnie osób nie czuje pewnej swobody w trakcie przeprowadzanej rozmowy.

Przyczyną takiego określiłabym, zachowania niepewnego jest stres, który praktycznie towarzyszy od zawsze. Może on pełnić funkcję motywującą, ale nie daje on poczucia 100% skuteczności czy przeprowadzona rozmowa przyniosła pozytywny oczekiwany przez nas pozytywny rezultat.

Zadajemy sobie w głębi wiele pytań dotyczących, jak powinien przebiegać prawidłowy dialog, aby był pełen wiarygodności, miłości i widocznej owocnej codziennej pracy nad nim i ciągłym doskonaleniem go.

1. Czy w dzisiejszym świecie istnieje szansa na poprawę relacji osób, które czują się zagubione we współczesnym świecie osób, które nie mają właściwie czasu na nic, a są pochłonięte nowymi powstającymi technologiami informatycznymi?

2. Dlaczego społeczeństwo ucieka od wszelkiego rodzaju relacji międzyludzkich?

3. Co może być główną przyczyną występujących nagłych zmian we współczesnej społeczności, która to ma bardzo widoczne i wyraźnie rzucające się na pierwszy rzut oka kłopoty z nawiązaniem pierwszego kontaktu?

Te pytania nasunęły mi się po zapoznaniu z tę oto bardzo dobrze dostrzeżoną problematyką, którą podejmuje, się Pani Katarzyna Lorecka opisując realia prawdziwości w III częściach spostrzeżenia na temat okazywanej miłości, w jaki sposób potrafimy kochać i czy umiemy kochać i o przywiązaniu, które odgrywa znaczącą rolę w życiu codziennym i partnerskim.

Pani Katarzyna w prawidłowy sposób rozważa wzorce miłosne, sposoby na miłość, przykłady odpowiednio dobrane do sytuacji potwierdzają, że jest bardzo dobrym obserwatorem życia społecznego, partnerskiego, nie boi się pisać prawdy, która niestety jest trudna w akceptacji i prowadzi czasem do kłótni poprzez nieporozumienia.

Możemy, z bliska przyglądnąć się jak przebiegają relacje w doświadczeniu zawodowymi Pani Katarzyny, gdyż dostrzega ona wiele aspektów z własnego punktu widzenia, a tym, co dla nas niewidoczne, jeśli chodzi o budowanie codziennych relacji.

Jak dla mnie świetnie zostały opracowane ćwiczenia w części III dotyczące stosowania strategii buforowania. Są bardzo motywujące do działania, a dzięki temu możemy wiele zyskać w relacjach partnerskich.

W 2 pozostałych częściach poznamy, czym jest i jaką rolę odrywa styl przywiązania oraz jaką funkcję spełnia w związkach.

Elementem dodatkowym są tutaj doskonale zestawiony aneks, spis rysunków, tabel, bibliografia opracowana w dwóch językach: polskim oraz angielskim.

Lubię, kiedy autorzy stosują wiedzę praktyczną i teoretyczną opartą na zawodowych oraz na własnych przykładach, a Pani Katarzyna Lorecka jest na to idealnym, doskonałym oraz przy tym skromnym pedagogicznym przykładem, na udowodnienie na to, że każdy Czytelnik może, a nawet jest po części dla siebie autorytetem o ile, jeśli nie pozna siebie do końca.

Oficynie Wydawniczej „Impuls” dziękuje za podarowany mi egzemplarza książki autorstwa Pani Katarzyny Loreckiej.

To książka, którą warto przeczytać.