Tylko ciebie chcę recenzja

I już jestem po 2 części Trzech Metrów Nad Niebem. " Tylko Ciebie Chcę" ... Musiałam się tu chwilę zastanowić jak i co napisać w recenzji o niej. Ciężko cokolwiek opisywać nie spojlerując. Przygodę z tą serią zaczęłam trochę od zaplecza - bo od filmu a dokładniej mówiąc od Trzech Metrów Nad Niebem właśnie, i na tyle mi się spodobał, że postanowiłam przeczytać też i książkę i dokładnie tak samo było z drugą częścią. Oczywiście nie powiem tu nic nowego dla tych, którzy czytali moja poprzednia recenzję , ponieważ film oraz książka są tylko częściowo do siebie podobne, niektóre wątki są całkowicie zmienione inne rzecz jasna wycięte. Ogółem wstępu, miałam różnorakie odczucia czytając tę książkę. Step po rozstaniu z Babi postanawia wyjechać na dwa lata do Stanów. Opowieść zaczyna się właśnie w momencie kiedy wraca do Włoch. Załamany w chwili wyjazdu wraca jakby oczyszczony z bólu, któremu za granicą pozwolił sobą zawładnąć. Nie uwolnił się na dobre od przeszłości będąc w tym samych miejscach w tym samym mieście, w którym zaznał tyle szczęścia a jednocześnie jego serce doznało tyle cierpienia. Wspomnienia dopadają Stepa. Ból znowu go topi. Zaczyna spotykać starych znajomych, rozpamiętuje śmierć przyjaciela Pollo. Pewnego dnia na jego drodze staje Gin. Autor tutaj w większości skupia się na rozwoju znajomości między nimi. Na początku denerwowało mnie to, i czekałam naprawdę niecierpliwie na chwilę kiedy spotka się z Babi. Dluuuga chwila musiała upłynąć nim do tego doszło. Przedstawiona historia pokazuje jakie przewrotne jest życie, jakże bardzo się mylimy myśląc,że już nic nas nie zaskoczy,że już nic nas dobrego nie czeka,że jeżeli już ma się coś zmienić to na gorsze. Nic bardziej mylnego. W moim odczuciu powieść kończy większość wątków w niej przedstawionych a tu przede mną jeszcze jedna część. Co jeszcze można napisać, co jeszcze można dodać no cóż - życie pokaże.