Igrzyska Śmierci recenzja

O „Igrzyskach śmierci” słyszałam wiele pochlebnych ocen. Nie tylko w szkole, ale także na różnych portalach i blogach. Aż wreszcie miałam sposobność posmakować tej lektury.

Na ruinach dawnej Ameryki Północnej rozciąga się państwo Panem, z imponującym Kapitolem otoczonym przez dwanaście dystryktów. Okrutne władze stolicy zmuszają podległe sobie rejony do składania upiornej daniny. Raz w roku każdy dystrykt musi dostarczyć chłopca i dziewczynę między dwunastym a osiemnastym rokiem życia, by wzięli udział w Igrzyskach śmierci, turnieju na śmierć i życie, transmitowanym na żywo przez telewizję. Bohaterką, a jednocześnie narratorką książki jest szesnastoletnia Katniss Everdeen, która mieszka z matką i młodszą siostrą w jednym z najbiedniejszych dystryktów nowego państwa. Katniss po śmierci ojca jest głową rodziny a musi troszczyć się o młodszą siostrę i chorą matkę, a jest prawdziwa walka o przetrwanie.

Najbardziej podobał mi się język jakim posługiwała się autorka. Niby prosty, ale opisane wydarzenia przenoszą z łatwością do Panem. Interesujący sposób, wprowadza napięcie przez które czytelnik nie potrafi przestać czytać.
„Igrzyska śmierci” poznajemy z punktu widzenia Katniss. Narracja pierwszoosobowa jest moją ulubioną i byłam mile zaskoczona. Właśnie w ten sposób możemy spojrzeć na świat oczami jednego bohatera.

W tej książce spotkamy się nie tylko z biedą, głodem ale także tym, jakich starań dokładają ci ludzie aby przeżyć każdy kolejny dzień. Ubodzy nie dostają nic na gotowe, muszę walczyć o pożywienie tak jak Katniss, która dbała o siostrę i mamę.
Główna bohaterka jest bardzo urokliwą postacią. Polubiłam ją już po przeczytaniu kilku stron. Kochała i była gotowa do poświęceń. Przez całą książkę podziwiałam jej hart ducha i odwagę. Mało kto zdobyłby się na takie wyczyny.
Głodowe Igrzyska są brutalnym przedsięwzięciem, który sprawia przyjemność widzom. Jest to wielkim szokiem, gdyż na arenie umierają dzieci. Tylko jedna osoba może przetrwać.

Czytelnik na igrzyskach widzi nie tylko walkę o przetrwanie, ale także miłość, która zrodziła się pomiędzy Katniss i Peetą. Mimo tego, że był to początkowo chwyt marketingowy widać, że uczucie zawsze zwycięża.

Książka jest naprawdę godna polecenia. Myślę, że żaden czytelnik się przy niej nie będzie nudził. Oryginalny pomysł i wykonanie autorki jest obowiązkową pozycją.
Z niecierpliwością czekam, aż będę trzymała kolejny tom „W pierścieniu ognia”.