Igrzyska Śmierci recenzja

Świat książki jest bezlitosny i tylko czasami dla głównych bohaterów rozpościera się uśmiech losu, który czasem ratuje im życie, lub powoduje uśmiech na twarzach. W powieści zdecydowanie nie brakuje napięcia, wzruszeń podczas których można uronić łezkę, niesprawiedliwość oraz miłość, która jest dość nietypowa, ale pomocna w obecnych czasach. Po książkę sięgnęłam z powodu napisania o czymś co nie byłoby fantastyką, ani czymś o wampirach, gdyż rozumiem, że nie wszyscy przepadają za tego rodzajami przygód. Wcześniej spotkałam się z recenzją powieści, ale jakoś jej okładka mnie nie zachęcała, więc szybko dałam sobie z nią spokój i poszła ona w zapomnienie, niedawno jednak stykając się z nią ponownie, postanowiłam po nią sięgnąć. Autorka swojego dzieła postanowiła sięgnąć w przyszłość, a jednocześnie udowodnić swoim czytelnikom, że historia bardzo często lubi się powtarzać i zataczać koło. Dzieło bardzo przypadło mi do gustu, chodź nie jest rodzajem fantastycznym do którego tak bardzo często sięgam. Tom jest raczej prezentowany w stylu pamiętnika, za którym stylem też zazwyczaj nie jestem, a mimo to przygody głównej bohaterki przypadły mi do gustu i na pewno sięgnę po następne tomy, aby dowiedzieć się co dalej.