Skrawki recenzja

"Skrawki" to moja pierwsza książka autorstwa Krzysztofa Jóźwika, ale już teraz wiem, że z pewnością nie ostatnia.
Być może nie jest to tak straszny thriller, lecz i tak jego temat jest wręcz niesamowity.
Bardzo dobrze i trafnie poprowadzona fabuła, napisana lekkim językiem, mocno i wyraziście zarysowani bohaterzy, chociaż czasem wydawałoby się, że wydarzenia opisane w tej książce są zbyt nieprawdopodobne, to jednak nigdy nie wiadomo co może się zrodzić w ludzkim umyśle...

Tematyka tej książki jest moim zdaniem bardzo nietypowa, jednak trudno jest się oderwać od tej lektury.
Poznajemy tu trzech sąsiadów osiedlowej, willowej dzielnicy w Aninie. Właściciela siłowni, kucharza-celebrytę oraz emerytowanego żołnierza.
Każdy z nich jest na swój sposób inny, ale łączy ich wiele wspólnych cech.
Znany kucharz mający swój program kulinarny w telewizji, który w wolnych chwilach zajmuje się przygotowywaniem wędlin. Wszyscy, którzy mieli okazję skosztować jego wyrobów są wręcz oczarowani ich smakiem. Jednak ich twórca nie chce nikomu zdradzić sekretnego składnika swoich wyrobów.
Właściciel siłowni jest nastawiony na zysk i ciągle kombinuje tak, aby jak najmniej włożyć a najwięcej zarobić...

Emerytowany żołnierz jest najbardziej tajemniczą osobą w tej okolicy, nawet sąsiedzi niewiele o nim wiedzą.
Co może ich więc łączyć? Jakie mają tajemnice? Czy może już w przeszłości się ze sobą zetknęli?

Policja prowadzi dochodzenie w sprawie znalezionych ludzkich szczątków. Jednak okazuje się, że to tylko naprawdę jakieś resztki czy skrawki pozostałe po człowieku. Nie tylko brakuje głowy, ale nawet wszystkich mięśni i narządów wewnętrznych...
Śledztwo nie prowadzi donikąd, lecz znaleziono następne tak bestialsko okaleczone ciało bez głowy. Lekarz sądowy potwierdza, że fachowo użyto bardzo ostrego narzędzia do wycięcia poszczególnych części ciała. Kto w taki sposób dokonuje zabójstw?
Czy nasi znajomi z Ania mają cokolwiek wspólnego z tymi morderstwami? Okazuje się, że faktycznie każdy z nich miałby motyw aby zabić...

Autor stosuje tu ciekawą strategię wprowadzania czytelnika w błąd, gdy już się wydaje, że odkryliśmy prawdę, to za chwilkę znów mamy pusto w głowie.
Fabuła zbudowana z wielu zawiłych wątków i niedomówień, ale zbudowany w taki sposób obraz sytuacji powoduje, że jesteśmy ciągle w napięciu, czekamy na dalszy rozwój wypadków i trudno doczekać się na końcowe wyjaśnienie.
Zakończenie jest również zaskakujące, lecz naprawdę dobre.
Polecam czytelnikom o mocnych nerwach. Książka bardzo mocno działa na wyobraźnię.