Historie miłosne recenzja

Opowiadania mają to do siebie, że można je czytać z przerwami lub gdy ma się mniej czasu na czytanie (co dla mola książkowego jest tragedią). Ze Schmittem spotkałam się po raz pierwszy i mam nadzieję, że nie ostatni raz. Co prawda myślałam żeby pierw przeczytać Trucicielkę. Ale czy to jakaś różnica?

„Historie miłosne” to zbiór ośmiu opowiadań takich jak np. „Marzycielka z Ostendy, „Zbrodnia doskonała” czy też „Bosa księżniczka”. Oraz „Tektonika uczuć”- jedna z jego książek. Każde opowiadanie ma coś w sobie, każde mówi o miłości, uczuciach, decyzjach i konsekwencjach. Schmidt prowadzi nas przez różne oblicza miłości: młodzieńczej, zakazanej, takiej której się nie spodziewamy.

Nie wiem co i jak napisać żeby się nie powtarzać. Może teraz wspomnę o tych opowiadaniach, które wywarły na mnie duże wrażenie? A mianowicie są to „Marzycielka z Ostendy”, „Kobieta z bukietem” i „Bosa księżniczka”.
Otóż Bosa księżniczka wydała mi się najsmutniejszym opowiadaniem, ale pięknym. Miłość była… miała być lekiem na chorobę i zapomnieniem… Znowuż Marzycielka z Ostendy mówi o starszej i schorowanej kobiecie, która siedzi w fotelu i wspomina… wspomina swoją dawną miłość. Miłość szczerą aczkolwiek niecałkowicie spełnioną. Kolejnym opowiadaniem było Kobieta z bukietem. Tytułowa kobieta od 15 lat przychodzi na stację w Zurychu z bukietem w dłoni. Kto to jest i na kogo czeka? Nie wiadomo…

Każde opowiadanie ma coś w sobie, lecz te trzy zapadły mi głęboko w pamięć. Czytając Historie miłosne przenosiłam się w świat p. Schmitta i zostawałam w nim nawet po odłożeniu opowiadań. Myślę, że wielbiciele jego twórczości powinni ją obowiązkowo przeczytać jeśli do tej pory tego nie zrobili. Ci co zetkną się z nim pierwszy raz również ;). A ja poluję na więcej jego dzieł.


Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu Znak!

Autor: Eric Emanuel – Schmitt
Tytuł: Historie miłosne
Wydawnictwo: Znak
Rok wydania: październik 2010
Liczba stron: 460