Gwiaździsta noc recenzja

Gwiaździsta noc to druga część cyklu z Agatą Brok w roli głównej. Nie tak dawno pisałam o pierwszej części Nikt nie słuchastarych ludzi, którą wspominam dość dobrze. Toteż, kiedy nadarzyła się okazja zrecenzowania kontynuacji, zgodziłam się niemalże natychmiast. Uważam, że książki można równie dobrze czytać osobno, bo w niczym nie przeszkadza nieznajomość pierwszego tomu. Jednak zawsze serie najlepiej zaczynać w odpowiedniej kolejności, nieprawdaż? :)

„Tak prosty sposób na zabicie kogoś – namierzyć go na przejściu, zwolnić, poczekać, aż wejdzie na pasy, a potem BACH! i po sprawie. I dla pewności przejechać jeszcze raz”.

Gwiaździsta noc nie jest to stricte rasowy kryminał. Owszem jest trup i jest też śledztwo. Komisarz, który je prowadzi, występuje sporadycznie. Jest natomiast Agata, zwyczajna kobieta, która postanawia rozwikłać zagadkę morderstwa i to ona gra tutaj pierwsze skrzypce.

Powiedziałabym, że jest to lekki kryminał, z domieszką obyczajówki oraz komedii omyłek. Książkę czyta się bardzo szybko, bo nie jest obszerna i w dodatku napisana prostym językiem, jednakże można się wyśmienicie pobawić w detektywa, podobnie jak Agata i poszukać mordercy, który od początku bardzo dobrze się ukrywa.

Mimo iż niektóre momenty są naciągane i mało rzeczywiste to Gwiaździsta noc jest lekturą, którą czyta się świetnie i jestem pewna, że śledzenie rozwoju akcji sprawi niejednemu czytelnikowi przyjemność. Ja bawiłam się świetnie!