Dymy nad Birkenau recenzja

Seweryna Szmaglewska - aresztowana przez Gestapo w roku 1942, więźniarka obozu koncentracyjnego Auschwitz - Birkenau, z którego okrucieństw udało się jej uciec w trakcie marszu śmierci 18 stycznia 1945 roku.

"Dymy nad Birkenau" to zapis prawdziwego piekła, przez które przeszła autorka. Relacjonuje każdy fragment życia obozowego, zaczynając od zatrważających warunków życia, przez katorżnicze prace obozowe, aż po opisy strażników, strażniczek, SS-manów oraz ich funkcji w hitlerowskiej machinie śmierci. Takich pozycji w literaturze obozowej znajdziemy wiele. Co czyni jednak tę lekturę tak wyjątkową? Jest to guru książek o tematyce obozowej, hitlerowskiego reżimu oraz ofiar tej nazistowskiej machiny śmierci. Dymy nad Birkenau powstały tuż po zakończeniu wojny, tuż po ucieczce Szmaglewskiej z marszu śmieci w 1945 roku. Jest to pierwsza chronologicznie relacja z tego czego naprawdę doświadczali miliony niewinnych ludzi w obozie Auschwitz oraz Birkenau. W lecie 1945 roku książka była gotowa aby ujrzeć światło dzienne. Aby każdy człowiek mógł zaczerpnąć tej przerażającej relacji z życia w obozie zagłady, codzienności, która miała miejsce niespełna parę miesięcy wcześniej. W każdym słowie autorki czuć ból oraz cierpienie. Dokument ten jest nadwyraz autentyczny, że stanowił świadectwo oskarżające nazistów w procesach norymberskich. Sama autorka zeznawała przeciwko "rasie panów" przed Trybunałem w Norymberdze. Każde słowo w tej książce niesie za sobą wspomnienie oraz obraz tego czego Szmaglewska doświadczyła, zobaczyła oraz poczuła przez trzy lata niewolnictwa w Birkenau. Jej wspomnienia są tak świeże, że czytając ten niezwykły dokument czytelnik przenosi się za druty Birkenau i ma wrażenie jakby był uczestnikiem, więźniem, przyglądającym się z boku świadkiem. Szmaglewska relacjonuje dni spędzone w Birkenau z wyjątkową precyzją i dbałością o najmniejsze szczegóły. Nie ma tam miejsca na krótkie urywki wspomnień bądź niedopowiedzenia. Jest to relacja walki o życie, o szacunek do człowieka, o każdy wdech powietrza, świadczący o tym, że jeszcze się żyje. Bunt przeciwko szarganiu życiem ludzkim, przeciwko wyższości innych, przeciwko upodleniu.

"Po Dymach nad Birkenau nastąpiło wiele relacji o obozach. Książka Szmaglewskiej pozostaje pierwszą nie tylko chronologicznie. Pierwszą pod każdym względem."