Glass Hills recenzja

Mila pracuje w księgarni, mieszka w Szklarskiej Porębie i kocha Karkonosze. W okolicy jednak jeden po drugim wyrastają nowoczesne apartamentowce, które odróżniają się od tradycyjnej zabudowy, czego dziewczyna nie lubi i nie chce dla swojej miejscowości takich zmian. Nie może jednak nic z tym zrobić, do czasu aż na jej drodze staje Alex.

Mila to taka małomiasteczkowa dziewczyna, która stroni od całej nowoczesności, technologii, woli za to książki, naturę i spokój. Spokój, który burzą wkraczający do jej miejscowości deweloperzy, którzy chcą wybudować swoje nowoczesne budynki. Tym sposobem poznaje Alexa, typowego wielkomiejskiego chłopaka, warszawiaka, który lubi drogie rzeczy i dobre towarzystwo. Pracuje w firmie deweloperskiej ojca i do Szklarskiej Poręby przyjeżdża, aby przeprowadzić duży projekt. Szybko jednak wrzodem na jego tyłku staje się Mila, która chce zapobiec budowie kolejnego szklanego budynku. Alex z jej pomocą poznaje lokalne życie i zwyczaje i coraz bardziej przekonuje się do dziewczyny i jej zachowana.

Alex i Mila pochodzą z dwóch różnych światów i widać to na pierwszy rzut oka. Więcej ich dzieli niż łączy, ale są przy tym ludźmi z krwi i kości. Dziewczyna stara się zmienić jego światopogląd, wpłynąć na decyzję związana z inwestycją, ale nieświadomie doprowadza do jego wewnętrznej zmiany, która okazuje się kolosalna. Ich relacja to takie hate-love i z uśmiechem na twarzy obserwowałam kolejne ich spotkania. Ciężko nie polubić takich bohaterów.

Przez to, że akcja dzieje się na naszym podwórku, milej czytało mi się tę historię. Czytelnik przemierza w niej ulice malowniczej Szklarskiej Poręby, spędza czas w księgarni z Milą czy obserwuje pracę Alexa.

Akcja rozgrywa się w dość krótkim czasie, ale jest naprawdę intensywnie. Bohaterowie robią bardzo dużo rzeczy, spędzają ze sobą mnóstwo czasu nie tylko na zwiedzaniu czy poznawaniu okolicznych zwyczajów, ale także na budowaniu swojej relacji. Historia jest zabawna, romantyczna, miło można spędzić z nią czas i przenieść się w malownicze zakątki naszego kraju. Książa napisana jest lekkim piórem, jest prosta, ale pomysłowa zarazem, a strony znikają w ekspresowym tempie.