Girl, Goddess, Queen recenzja

Mitologie dają autorom szerokie pole do popisu, wiele książek wydano, gdzie w sposób współczesny lub nieco inny mieliśmy okazję zapoznać się z wieloma opowieściami widzianymi z innej perspektywy. Wciągające powieści literackie oddają ponadczasowy klimat, czy fantastykę dla młodzieży, nadającą nowy wymiar antycznym opowieściom. „Girl, goddess, queen” jest ret elingiem, w którym to kobieta ma plan i chce wziąć wszystko, czego tylko zapragnie, a cala reszta, cóż powinna się temu podporządkować. Zapewne kojarzycie mit o Hadesie i Persefonie, gdzie zakochany bóg złapał kobietę sprowadzając ją do królestwa podziemi, gdzie uczynił z niej swoją kobietę. W powieści Becci Fitzgerald wszystko potoczyło się inaczej, jesteście ciekawi, kim okaże się Hades? Jaki niecny plan ma Persefona?

Główną bohaterką książki pod tytułem „Girl, goddess, queen” jest młoda dziewczyna, skromna, dobrze ułożona, która ma marzenia. Persefona zdecydowała się zmienić swoje przeznaczenie. Była zdesperowana, chciała uciec przed zaaranżowanym małżeństwem z egoistycznym, boskim zalotnikiem, wybranym przez jej rodziców, postawiła udać się w miejsce, w którym nikt nie spodziewałby się jej znaleźć. Może się w nim ukryć na jakiś czas, dopóki nie wymyśli lepszego planu uniknięcia gniewu ojca i matki. Tak oto dziewczyna wskoczyła z własnej woli w piekielne odmęty mając plan, który może okazać się znacznie trudniejszy do realizacji niż przypuszczała. Król Zaświatów nie jest taki, jakiego oczekiwała, Hades ukrywa swoje pragnienia przed światem, odgrywając bezwzględną rolę, jakiej oczekują od niego poddani i bogowie. Czy przystanie na szalony plan bogini?

„Girl, goddess, queen” to powieść, która zaskoczyła nie jednego czytelnika, Hades jest tutaj zupełnie inny, sposób, w jaki postrzegają go inni jest jedynie grą, jaką musi prowadzić. Nie jest taki niesympatyczny, jakby można było przypuszczać. Jest uroczą, ujmującą i kreatywną duszą, która unika typowych krwiożerczych, narcystycznych męskich cech. W Persefonie dostrzegam odwagę, aby stanąć w obronie siebie, kobieta nie chciała się bać, chciała mówić „nie”, kiedy naprawdę czegoś nie chce. Nie bać się brać odpowiedzialności za własne życie. Miała dość życia pod pantoflem ojca i kierowania sobą, czy można było jej to mieć za złe? Persefona i Hades tańczą wokół swoich prawdziwych uczuć, oboje boją się zrujnować wyjątkową więź, którą stworzyli. „Girl, goddess, queen” to zupełnie inne spojrzenie na mit o Hadesie i Persefonie, jest bardziej feministyczny, ukazujący silną osobowość Persefony, która chciała mieć u stóp świat. Podczas lektury książki przychodziły takie momenty, że czułam rozbawienie, przekomarzanki sprawiały, że uśmiechałam się i chciałam lepiej poznać punkt widzenia dziewczyny. Akcja powieści rozwija się tutaj wolno, nie każdemu się to spodoba, jednak odczuwałam przyjemność podczas czytania książki. Becca Fitzgerald nie stworzyła idealnej powieści, ale taką, którą przyjemnie się czyta.