Demony Pokusa recenzja

"Demony. Pokusa" to książka, którą Lisa Desrochers, kalifornijska pisarka oraz doktor fizykoterapii zadebiutowała na rynku wydawniczym. Pierwsza część cyklu "Demony" podbiła za granicą serca wielu nastolatek i niedawno wydana została w Polsce, a ja chciałam się przekonać, czy książka rzeczywiście jest na tyle dobra, aby nasycić ciągle głodnych dobrych książek Polaków, którzy poprzeczkę książką szczególnie z gatunku paranormal romance stawiają dość wysoko, więc czy ta nowość spełni wymagania?


Nigdzie nie spotkacie osoby bardziej nie wierzącej w miłość niż Frannie Cavanaugh. Siedemnastolatka, pochodząca z wielodzietnej, katolickiej rodziny, nie wierząca jednak w Boga to osoba wyjątkowo negatywnie zastawiona do uczucia jakim jest braterstwo dusz, czy też miłość. Potrafiła zerwać z chłopakiem tylko dla tego, że tamten jej ją wyznał, a teraz zmagając się z zalotami byłego, z wzajemnością, zaczyna zwracać uwagę na nowo przybyłego do Haden High przystojniaka, Luca, który jednak przybył z konkretna misją. Mianowicie jego zadaniem, najważniejszym w całej karierze demona, jest posiąść duszę Frannie i oznaczyć ją dla piekła, jednak nie odbędzie się bez przeszkód. Pierwszą z nich będzie pojawienie się równie nieziemskiego ucznia szkoły Gabe'a, anioła, który także ma za zadanie naznaczyć duszę dziewczyny, jednak dla nieba. Drugą z przeszkód będzie niespodziewane uczucie Luca do dziewczyny. Czy będzie ono miało szansę się rozwinąć? Jaką rolę w tym wszystkim odegra Gabe? Czy Luc odważy się sprzeciwić tym o wiele wyżej postawionym dla zwykłej śmiertelniczki? Dla kogo oznaczona zostanie Frannie - piekła czy nieba, skoro cokolwiek się stanie jej życie nigdy nie będzie takie samo...?


Na okładce z tyłu, pod opisem, znajduje się rekomendacja, której fragment tu zaprezentuję. "(...) Potyczka o duszę Frannie nie jest łatwa, więc emocje nie opadają ani na chwilę.(...)". Z tym fragmentem nie sposób się nie zgodzić.Przez język, przychylną czcionkę oraz dwie różne perspektywy (choć niekoniecznie takie jakie chciałabym aby były) książkę czyta się w tempie błyskawicznym i mimo ogromu banalnych fragmentów nie sposób się oderwać. "Demony" cierpiały na nadużywanie sceny, gdy jakiś chłopak czekał na Frannie przy szafce. To było po prostu NON STOP!


Wspomniałam, że narracja była niekoniecznie taka jaką bym chciała, aczkolwiek ok bo z dwóch różnych perspektyw. Mianowicie widzimy tu świat oczami Frannie oraz Luca. Jakie są plusy? Oczywista sprawa jaką jest zapoznanie się z uczuciami obydwóch postaci, z szczególnym uwzględnieniem na uczucia wewnętrzne i zmiaany zachodzące w Lucu, lecz minusy za to były takie, że już od początku wiadome było to, że główną bohaterkę to właśnie z nim połączy uczucie i wcale mi się to nie podoba. Wiadomo, pozostaje jeszcze nadzieja, w postaci kolejnych tomów tejże serii i wątkami jeszcze nie do końca rozwiniętymi, ale gdy czyta się opis książki, to staje nam przed oczami portret gorącego i aroganckiego demona oraz słodkiego anioła. Nic bardziej mylnego. Ten "pociągający" demon w środku tak naprawdę był mięczakiem jakich mało, a Gabe uchodzący za... aniołka, potrafił walczyć o Frannie oraz być bardziej pociągający od niejednego demona.


Do głównych bohaterów możemy zaliczyć właśnie tą trójkę - Frannie, Gabe'a oraz Luca (pełne imiona to Gabriel i Lucyfer) ale postacie drugoplanowe takie jak rodzice Frannie, jej przyjaciółki, czy Belial - "czarny charakter" także otrzymały swoje pięć minut. Główna bohaterka niczym specjalnym się nie wyróżniała.Zwykła, non stop niezdecydowana oraz irytująca nastolatka, nic nowego. Jeśli chodzi o facetów, to mimo, że obaj byli na swój sposób uroczy i dbali o Frannie, ja byłam cały czas Team Gabriel, ale oczywiście nadzieja umiera ostatnia, bo okładka zagraniczna drugiej części mówi nam coś innego niż ta od pierwszej... ;) Taylor i Riley jako przyjaciółki dobrze się spisywały, oraz rodzice głównej bohaterki byli moimi ulubieńcami, dlatego, że ich ulubieńcem był Gabriel :D


Jeśli chodzi o oprawę graficzną, to i nasza okładka i oryginalna są ładne, ale jakoś tak... żadna mnie nie zachwyciła. Posiadają w sumie jakiś tam klimat, odpowiadający fabule książki (choć pod tym względem zagraniczna wypada lepiej) ale żadnych zachwytów nie ma, aczkolwiek bardzo ładnie wygląda na półce (szczególnie obok "Czarodziejów" Grossmana) więc to zdecydowanie jest jeden z plusów książki. Mam nadzieję, że druga część będzie utrzymana w tym samym charakterze, a innych barwach (niebieskich!) :)


Podsumowując, "Demony. Pokusa" pani Desrochers, mogą być przyjemną rozrywką dla ludzi szukających oryginalnych i w miarę niebanalnych historii jak i dla tych, którzy skupiają się tylko na poszukiwaniach książek oryginalnych i niepowtarzalnych, bo przygody Frannie, Luca i Gabe'a nie są rozrywką cały czas dającą się przewidzieć a pomieszanie tu dwóch tak od siebie różnych postaci jak Lucyfera i Gabriela i doprowadzenie do sojuszu jest naprawdę dobrą rozrywką. Więc polecam tą książkę, a w skali od 1 do 10 raczej normalnie oceniłabym na 7/10, ale, że spędziłam przy tej książce naprawdę miłe chwile, kocham imię Gabriel oraz czcionka była bardzo fajna, będzie 8/10 :) Polecam!


Oryginalny tytuł: Personal Demons
Nr. tomu w serii: I
Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie
Data wydania: 21.09.2011r.
Ilość stron: 368
Cena det.: 32 zł