Fikołki na trzepaku. Wspominki z podwórka i nie tylko? recenzja

Czytałam na temat książki rózne recenzje - moja będzie mimo pewnych niedociągnięć jest pozytywna.Po lekturze wg mnie doskonałego Domu nad rozlewiskiem spodziewałam się lepiej napisanych wspomnień .Tymczasem początek książki to raczej dane "statystyczne " - mnóstwo wyliczanek - które moga czytelnika znudzić .Ja się nie poddałam i czytałam dalej - i dobrze - bo już wspomnienia z Moskwy zaciekawiły ,a opisy letniska i wakacji pochłoneły mnie totalnie i nie dawały odłożyć książki .Po czym nastąpił nudny koniec - po którym odłozyłam książkę z ulgą .Mam takie wrażenie jakby pisało ją dwie osoby.Mimo wszystko uśmiałam się chwilami ,powspominałam - choć jestem sporo młodsza od autorki .Wg mnie powojenna historia Polski dzieli się na dwa okresy od końca wojny do 1989 roku - kiedy ważniejsze było "być " i od 1989 roku kiedy zaczęło przeważać" mieć ".Tamte czasy ,kiedy nie liczyły się tak dobra materalne były inne , sprzyjały bardziej kontaktom ludzkim bez komunikatorów , telefonów itd - bo dziś już nie ma takich podwórek - tzn one sa ale puste bo spotkać na nich można tylko maluchy jeszcze nie korzystające z neta i komputera.A tak swoją drogą to wtedy można było przezyć fascynujące wakacje bez cyfórwek ,plazy w Rimini czy Egipcie - a wiejskie przysmaki były niezastapione .Ech te dawne czasy - może i dobrze ,że Kalicińska je przypominiała ,choć pewnie młodszemu czytelnikowi książka skojarzy się z podręcznikiem historii rodem z PRL-u.