Barwy pożądania recenzja

Po raz kolejny Megan Hart, po raz kolejny książka erotyczna. Poprzednim razem gościliśmy Trzy oblicza pożądania, tym razem zajrzymy do wnętrza Barw pożądania. Jak widać moda na powieści erotycznie nie przemija, zobaczmy co tym razem przygotowała dla nas pani Hart.

Opis na okładce książki, jest fragmentem tekstu. Może wydawać się wyrwany z kontekstu, jednak idealnie oddaje główny wątek powieści, czyli tajemnicze polecenia przysyłane pocztą.
Główna bohaterka Paige to całkiem przeciętna kobieta owoc romansu szefa ze swoją sekretarką, jeszcze w szkole średniej spotkała „tego jedynego”, pobrali się w pośpiechu, lecz życie nie szykowało dla nich szczęśliwego zakończenia. Rozwiedli się, jednak ciągle ich do siebie ciągnęło, a jak wiadomo wchodzenie dwa razy do tej samej rzeki jest niemożliwe. Spotykają się po długim czasie i lądują w łóżku, dla Paige jest to jednorazowa przygoda, dla Austina szansa na ponowny związek. Niedługo po tym w życiu głównej bohaterki pojawia się Tajemniczy Brunet i polecenia przychodzące pocztą. Zaczęło się całkiem niewinnie, od stworzenia listy wad i zalet, a później robiło się coraz goręcej...

Książka skupia się na zmianie życiowej postawy bohaterki, niegdyś uległa i skupiona na wypełnianiu poleceń, postanawia się zmienić zaczyna od przejęcia pocztowej zabawy i stąd już prosta droga do przemiany w dominę. Teraz to ona wydaje polecenia i odkrywa, że kręci to facetów, po których nie spodziewałaby się tego.

Jestem pozytywnie zaskoczona rozwojem akcji, językiem powieści i zakończeniem (które naprawdę wprawiło mnie w zdumienie). Ta pozycja wydaje mi się znacznie ciekawsza, niż wcześniej recenzowane Trzy oblicza pożądania. Troszkę słabiej oceniam opisy erotycznych zbliżeń, co prawda autorka przedstawiła bardzo dokładne opisy, niestety nie mogę powiedzieć, żeby rozbudzały moją wybujałą wyobraźnie na tyle, bym się podnieciła, bo w tej książce nie chodzi o wywołanie wypieków na twarzy czytelnika. Autorka pokazuje prawdziwe życie, żadnych ostrych opisów, więc jeśli oczekujecie pejczy i lateksu, poszukajcie w innej książce. Zmaganie się z problemami, poszukiwanie samej siebie – oto idea. Zastanawiam się tylko dlaczego ta książka została nazwana „najgorętszą pozycją roku”...

Jeśli polubiliście Trzy oblicza pożądania, to jestem przekonana, że Barwy pożądania również was nie zawiodą. Jeśli nie mieliście do czynienia z wcześniejszymi powieściami Megan Hart i szukacie książki, w której sceny erotyczne są jedynie dodatkiem, to polecam właśnie tę pozycję.

I na koniec moje ulubione zdanie z całej książki (tak cudownie prawdziwe):

„Każda kobieta powinna mieć zdzirowatą przyjaciółkę, dzięki której ma o sobie lepsze zdanie. Nieważne, ile wypijesz na przyjęciu, z iloma facetami zaczniesz się obściskiwać ani w jak krótkiej spódnicy paradujesz, zdzirowata przyjaciółka zawsze będzie bardziej zdzirowata od ciebie”.