Druga siostra recenzja

Kryminały z "czarnej serii" od Wydawnictwa Czarna Owca, od dłuższego czasu zajmują w moim sercu szczególne miejsce. Nie inaczej sytuacja wygląda z literaturą skandynawską, która ulokowała się w nim jeszcze głębiej. Autorzy Mohlin&Nystrom już jakiś czas temu pokazali, jak brzmi naprawdę dobry kryminał, który niejednokrotnie może zaskoczyć czytelnika.

"Druga siostra" jest kontynuacją "Ostatniego życia", jednakże sprawy kryminalne w książkach nie są ze sobą powiązane. Za to życie Johna Adderleya toczy się dalej, własnym torem, nie zawsze w taki sposób jakby chciał sam bohater. Jednak, czy tym razem byłemu agentowi FBI uda się uwolnić od demonów przeszłości — przekonacie się sami.

Książka należy z pewnością do kategorii tych, których nie odkłada się przed skończeniem lektury. Historia wciągnęła mnie od samego początku do końca i muszę przyznać, że tym razem zakończenie mnie zaskoczyło.

Jednym z największych plusów twórczości Mohlina i Nystroma są przede wszystkim barwne postacie, od których wręcz bije autentyczność. Mimo mocnych charakterów autorzy niejednokrotnie dają nam odczuć, że bohaterowie nie są pozbawieni wad i to oni sami bardzo często decydują o tym, w jaki sposób rozwinie się ich historia. Bez wątpienia z każdym rozdziałem w Waszej głowie będzie pojawiać się więcej pytań niż odpowiedzi.

Nie wiem, jak autorzy to robią, ale skandynawskie kryminały mają to do siebie, że kryją w sobie nie tylko niesamowity klimat, który można wyczuć w każdym detalu. Intrygi, tajemnice sprawiają, że czytelnik po prostu czyta, bo chce wiedzieć, jak ta historia się zakończy. Bardzo rzadko w takich momentach następuje rozczarowanie. Osobiście czytam te kryminały od lat i naprawdę na palcach jednej ręki mogę policzyć książki skandynawskich autorów, które mnie rozczarowały.

Myślę, że bez wahania wiele osób obejrzałoby ekranizację przygód Johna Adderleya. To nie tylko dobry kryminał, ale przy dobrym scenariuszu również wspaniałe kino akcji, które mogłoby zyskać wielu wielbicieli na dużym ekranie.