Druga siostra recenzja

Nie ma odkupienia dla wyrządzonych krzywd. Przeznaczenie prędzej czy później i tak cię dogoni. Strzeż się karmy, bo karma zawsze wraca.

Stella Bjelke to piękna kobieta dążąca po trupach do celu. Wraz ze swoją siostrą, która jest jej wizerunkowym przeciwieństwem przez zdeformowaną twarz, stworzyła wyjątkową i niepowtarzalną aplikację randkową, która cieszy się powodzeniem. Pewnego dnia jednak Stella zostaje znaleziona martwa. Wtedy jej siostra uświadamia sobie, że może być kolejnym celem mordercy. Sprawą zajmuje się były agent FBI John Adderley, który ukrywa się pod nową tożsamością. Niestety dopadają go wydarzenia z przeszłości i powracają jego prześladowcy. Musi zatem tak poprowadzić sprawę, aby również dla siebie wywalczyć upragnioną wolność. Czy mu się to uda?

„Druga siostra” to kolejna część przygód agenta Johna Adderleya, który ponownie otrzymuje do rozwiązania ciekawe śledztwo. Tym razem i on sam jest w nie mocno zaangażowany. Pomysł na fabułę naprawdę dobry. Przeplatanie wątków, mieszanie w głowach czytelników, wracanie do wydarzeń z przeszłości, to coś, co pozwoliło mi się bardzo zaangażować w lekturę.

Przyznam szczerze, że na początku czułam się lekko zagubiona. Nie potrafiłam odnaleźć związku pomiędzy wydarzeniami i było to dla mnie ciężkie do udźwignięcia. Ale z każdą kolejną stroną dałam się porwać i wciągnąć w bieg wydarzeń.

Książka brutalna, szczera, prawdziwa i pełna emocji, mimo że czasami bardzo skrywanych. Ukazująca ludzką bezwzględność i troskę o samego siebie, a z drugiej strony po prostu chęć przeżycia. Autorzy poruszyli w niej wiele ważnych tematów i zapisali czarno na białym rzeczy, o których często my boimy się nawet pomyśleć. Zakończenie wyjaśniło wszystko od początku do końca – pomimo, że gdzieś po drodze można było domyśleć się rozwiązania wszystkich postawionych przed czytelnikiem zagadek. Ogólnie książkę mogę uznać za dobrą, niemniej nie porwała mnie aż tak bardzo jak pierwsza część.

W moim odczuciu książki nie powinno się czytać jako samodzielnej pozycji, gdyż już początek drugiego tomu nawiązuje do poprzedniego. Niemniej zakończenie części drugiej wskazuje na to, że możemy spodziewać się również kolejnej części. Nie gniewałabym się z tego powodu, gdyż zdążyłam polubić głównego bohatera tej serii.

Jeśli szukacie dobrego kryminału, w którym nie wszystko od razu będziecie mieli podane na tacy, to polecam i zachęcam do lektury.