Uciekająca narzeczona recenzja

To już druga książka Georgetty Heyer, którą miałam przyjemność przeczytać i ku mojemu zadowoleniu chcę jeszcze więcej.

Szanowany Gareth Ludlow po trudnych dla niego latach postanawia się ożenić. Udaje się więc do zbliżającej się stanu starej panny Hester Thele, do której nie żywi gorętszych uczuć. Mimo to próbuje wprowadzić w życie swój plan, nie przewidując odmownej odpowiedzi. Jednak na swej drodze spotyka niejaką Amandę Smith, która uciekła z domu i próbuje tym sposobem przekonać dziadka do kapitulacji w kwestii małżeństwa z jej ukochanym...

Fabuła książki osadzona jest w okresie regencji, w najczęściej wybieranym przez pisarzy historycznych romansów kraju. Mianowicie w Anglii. Czytelnik ma przyjemność poznać tam wiele postaci, jedne ciekawe, inne mdłe, a jeszcze inne wprost nie do zniesienia.

Po przeczytaniu ,,Uciekającej narzeczonej" mam w sobie pełno sprzecznych uczuć. Z jednej strony książka dosłownie porywa i czyta się ją z zapartym tchem, ale z drugiej bardzo drażniły mnie pomysły Amandy. Sama jej osoba, charakter, bujna, wyobraźnia, a nawet imię doprowadzały mnie pasji. W lekturze odegrała bowiem rolę siedemnastoletniej dziewczyny, pyskatej, rozpieszczonej i zbyt swawolnej jak na mój gust. Odnoszę wrażenie, że autorka przesadziła nadając dziewczynie taki tupet.

Jednak po głębszych przemyśleniach dochodzę do wniosku, że bez takiej kokietki książka byłaby nudna i prosta. A mimo tych nielicznych ,,nerwowych,, chwil powieść czyta się przyjemnie i warto ją polecić.