Cudownie ocalona recenzja

Bahia Bakari ma trzynaście lat, wyruszyła wraz ze swoją mamą na wakacje.Miała zobaczyć dziadków, ciotki,wujów.W samolocie siedziała obok swojej mamy i oglądała ocean za oknem. Książka opisuje jeden dzień, jeden dzień który zmienił całe jej życie.

Na Oceanie Indyjskim w pobliżu Komorów 30 czerwa 2009 roku rozbił się samolot Airbus 310 ze 150 osobami na pokładzie.
Przeżyła tylko jedna osoba. 13 letnia Bahia Bakari. W katastrofie straciła matkę. Przez dziewięć godzin dryfowała po Oceanie Indyjskim uczepiona kawałka samolotu. Myślała o swoich rodzicach. Nieprzyjmowała do wiadomości że jej mamy już nie ma. Miała nadzieje że szuka jej, że mama nie spocznie póki jej nie odnajdzie. Nie pamiętała momentu gdy samolot się rozbijał cały czas myślała że wyleciała przez okienko, z którego wyglądała na Ocean Indyjski. Jedyne co pamiętała to wybuch i straszny ból w uszach jakby ktoś wbijał sztylet. Dryfując na środku oceanu przypomina sobie ojca i rodzeństwo, chce ich wszystkich dobrze zapamiętać. Przypomina sobie że jej mama wcale nie chciała żeby Bahia leciała z nią. Nie mieli pieniędzy. To ojciec stawił się za nią żeby jednak poleciała.

Była sama na środku Oceanu Indyjskiego. Co jakiś czas przelatywały nad jej głową samoloty. Chciała krzyczeć lecz żaden dźwięk nie wydobywał się z jej ust. Bała się, chciała zasnąć i nigdy się już nie obudzić. Przypomina sobie że jej matka przeczuwała że mogą nie wrócić. Wspomina historie które opowiadała jej mama, jak poznała jej ojca. Opowiada nam o swojej przyjaciółce która została we Francji.

Książka opowiada o niezwykłej woli walki. Łzy same cisną się do oczu gdy czytamy, i myślimy że to wszystko wydarzyło się naprawdę.