Córki swoich matek recenzja

W malowniczym Berlinie roku 2011 Joanna Górecka, znana bliskim jako Asia, zaplanowała swój wymarzony ślub z mężczyzną jej życia, Kamalem. Jednakże, tuż przed radosnym wydarzeniem, los postawił przed nią i jej córką, Kamilą, wyzwania, których rozwiązanie wymagało odwagi i determinacji.
Opowieść rozkwita, ukazując nie tylko fascynującą podróż Asi w świat miłości i związków, ale także wprowadzając czytelnika w historię jej rodziny. Poprzez barwne obrazy i pełne emocji opisy, autorka przenosi nas do świata niezwykłych kobiet, których życie przeplata się z życiem głównej bohaterki. Aurora, przyjaciółka Galileusza, bezwzględna Olimpia, Madelaine, dama dworu francuskiej królowej Marii Leszczyńskiej – każda z nich skrywała własne tajemnice i przeżywała intensywne chwile.
Jednak, jak to często bywa, życie Asi nie jest idylliczne. W miarę zbliżającej się daty ślubu, cienie przeszłości w postaci Juliana, pierwszego męża Joanny, zaczynają rzucać się na jej drodze, zagrażając spokojnej przyszłości. Zagrożenie pojawia się także w postaci niebezpieczeństwa, które dotyka dwunastoletnią Kamilę.
Autorce udaje się stworzyć poruszającą opowieść o miłości, rodzinie i trudnościach, które sprawiają, że bohaterowie stają się nam bliżsi. I tak jak w poprzednich tomach, tak i w tym teraźniejszość Asi przeplata się z historią przodkiń jej rodu, która jest wręcz fascynująca.
Teraźniejszość i przeszłość, w której widać kobiecą siłę i determinację, a także miłość matki do dziecka. Życie prywatne i zawodowe Asi obfituje w wydarzenia i nieprzewidywalne zwroty akcji. Tuż przed ślubem Kamal wyznaję jej coś co dla większości kobiet byłoby końcem związku z mężczyzną. Asia po druzgocącej wiadomości podejmuje zaskakującą decyzje. Robi to pod wpływem emocji i uczuć, które głęboko się w niej zakorzeniły. Jaką? Nie zdradzę, ale powiem wam, że ją za nią podziwiam. To świadczy o tym jak wielkie ma serce i jak silną jest kobietą. O własne szczęście trzeba walczyć, właśnie tak jak główna bohaterka - do końca! Ja jestem wręcz oczarowana tą sagą i z przyjemnością zatopię się niedługo w tomie IV tej sagi.