Imperator. Czarne Ziemie recenzja

Jak często sięgacie po książki fantasy? Ja nie potrafię sobie odpuścić tego gatunku i zawsze zaczytuję się w tego typu powieściach. Najbardziej uwielbiam wykreowany świat, który jest zagadkowy, tajemniczy i ma ten niepowtarzalny klimat.

Jak tylko dostrzegłam powieść młodego pisarza i przeczytałam opis, wiedziałam, że będzie to pasjonująca lektura, chociaż nie jednego na pewno przestraszyłaby jej grubość. Cegiełka jest spora a i okładka może przestraszyć.
Nie pomyliłam się w swoim osądzie! Przewracając kolejne stronice zatracałam się w czytaniu i przeżyłam niezapomniane wrażenia, poznając losy bohaterów. Zaintrygowani?

Pewien, niepozorny chłopiec, zyskuje nadprzyrodzone moce, poprzez zetknięcie się z Drzewem Śmierci. To wydarzenie sprawia, że spełnia się pradawna przepowiednia. Hex od tej pory robi wszystko by przywrócić kult Sag Bas. W swojej misji może liczyć na wojownicze kapłanki, które doskonale władają bronią.

W Erskinie na tronie zasiada Kastil, który widzi w starożytnym kulcie zagrożenie. Ze wszystkich sił stara się odkryć tajemnicę Hexa i wygrać wojnę, która będzie zacięta i krwawa.

Kto zwycięży? Jeśli jesteście ciekawi koniecznie przeczytajcie książkę.

Ponad 600 stron nie sprawiło mi trudności i szybko dotarłam do finału. Zaskoczona byłam jak autor sprawnie posługuje się piórem, jego przystępny, kwiecisty styl zachwyca i jestem pełna podziwu dla jego pracy nad powieścią. Fabuła jest bardzo ciekawa, dynamiczna, poprzeplatana zaskakującymi zwrotami akcji. Zapewniam, że nie ma szans na nudę czy zaśnięcie z lekturą w dłoni.

Czy będzie kontynuacja, nie wiem, ale chciałabym znowu znaleźć się w fantastycznie wykreowanym świecie i przeżyć kolejne przygody wraz z postaciami, których kreacja jest wspaniała. Jak dla mnie, Kamil Bednarek dorównuje talentem pisarzom już dobrze znanym na całym świecie. Bardzo mnie to cieszy, gdyż musimy doceniać to co nasze polskie. Mam nadzieję, że przyjdzie mi jeszcze nie raz sięgnąć po jego kolejne dzieła.

Czy polecam? O tak i to bez dwóch zdań. Jeśli nawet nie przepadacie za tym gatunkiem, to uważam, że warto od czasu do czasu przeczytać coś innego. Ta pozycja jest tego warta.