Bez ostatniej strony recenzja

Początek lat pięćdziesiątych XX wieku. Trwa zimna wojna, wyścig zbrojeń. Komisja senatora McCarthy'ego obsesyjnie szuka wrogów narodu, kapitalizmu i podejrzewa każdego Amerykanina o szpiegostwo, komunizm i działania na rzecz wroga. Karą za zdradę jest śmierć.

Robert Pine jest chemikiem, najlepszym na roku na Uniwersytecie Pensylwania oraz stypendystą rządowym. Oficjalnie jest zatrudniony jako szeregowy pracownik w koncernie petrochemicznym Engine. Oficjalnie. W rzeczywistości zaś pracuje nad ściśle tajnym projektem. Opracowuje dla tajnych służb USA gaz bojowy Ariel, który jest śmiercionośną bronią. Wywołuje bowiem u ofiary natychmiastowy zawał serca.

Pewnego dnia Robert otrzymuje tajemniczy list. Ktoś każe mu skopiować dokumentację dotyczącą Ariela. Do listu dołączono pierścionek zaręczynowy, który miesiąc wcześniej włożył na palec narzeczonej prosząc ją o rękę. Robert dzwoni do biura, w którym pracuje Emily. Nie pojawiła się tego dnia w pracy. Telefon w jej domu również nie odpowiada. Co robić? Kto dowiedział się o tajnym projekcie? Co zagraża Emily? Jak ma wybrnąć z tej sytuacji? Przecież jeśli zrobi to, czego żąda szantażysta, to będzie to oznaczało zdradę ojczyzny, szpiegostwo ... a może i krzesło elektryczne, gdy prawda ujrzy światło dzienne.

Robert decyduje się jednak za wszelką cenę ratować narzeczoną. Jest gotów ponieść wszelkie konsekwencje tej decyzji. Najważniejsza jest Emily. Spełnia żądanie szantażysty.

Ku ogromnemu zaskoczeniu Roberta Emily czeka na niego w jego własnym mieszkaniu. Dziewczyna cały dzień spędziła biegając po mieście i załatwiając sprawy związane ze ślubem. Na jej dłoni zaś błyszczy pierścionek zaręczynowy ...

Robert jest skołowany. Rozpoczyna prywatne śledztwo. Chce odkryć, kto zmusił go do wyjawienia tajnych danych, do zdrady i czy nie będzie go szantażować dalej. Ale kto to może być? Nagle wszyscy stają się podejrzani. Właściwie czy zna ludzi, z którymi pracuje w Engine? Czy komuś tu można zaufać? I czym oni się w rzeczywistości zajmują?

Czy pozna prawdę?

"Bez ostatniej strony" Brigit Clio to wciągająca powieść szpiegowska. Historia jest ciekawa. Akcja jest wartka a fabuła na tyle zawiła (w pozytywnym tego słowa znaczeniu), by czytelnika wielokrotnie sprowadzić na manowce.

Autorka z łatwością przenosi czytelnika do USA z lat pięćdziesiątych XX wieku i wprowadza w świat szpiegów, spisków i tajnych projektów. Daje się wyczuć wszechobecną w tamtym okresie paranoję na punkcie zagrożenia ze strony komunizmu oraz lęk przed byciem o niego oskarżonym. Książka zawiera bardzo wiele faktów historycznych i mocno osadzona jest w rzeczywistości świata po zakończeniu II wojny światowej i powstałych po jej zakończeniu sił i układów politycznych.

Muszę przyznać, że zakończenie powieści całkowicie mnie zaskoczyło. Tego się absolutnie nie spodziewałam. Zdecydowanie przemawia to na korzyść lektury.

Książkę czyta się szybko. Brak w niej zbytecznych dłużyzn. Byłaby świetnym materiałem na dobry szpiegowski film.

Jednym słowem polecam.