Rozmowy z seryjnymi mordercami recenzja

"Rozmowy z seryjnymi mordercami" to reportaż otwierający cykl kryminalny, w którym autor przedstawia rozmowy z ludźmi, którzy bez zająknięcia odbierali innym życie. W ramach serii przewiduje się jeszcze pozycję dotyczącą morderczyń, psychopatów oraz najgorszych morderców, jakiś historia nie była w stanie utrzymać w ryzach.

Christopher Berry-Dee stanął oko w oko z ludźmi, którzy bez litości okaleczali, gwałcili i w końcu zabijali swoje ofiary. Mordercy do dzisiejszego dnia pozostawiają za sobą masę pytań i niewiadomych na temat zbrodni, które się im przypisuje. Jedni do dziś odsiadują dożywotnie wyroki więzienia, inni natomiast już dawno zginęli w efekcie kary śmierci dopuszczalnej w poszczególnych stanach.
Przedstawione rozmowy oraz szczegóły toczących się podówczas śledztw ujawniają szczegóły na temat przyczyn zbrodni, ich przebiegu, personalnego przestawienia ofiar, jak i ustalenia powodów sprawców do tak okrutnych, pozbawionych jakiegokolwiek człowieczeństwa czynów.

"Rozmowy z seryjnymi mordercami" to niepokojący obraz zaburzonych umysłów, które nie czuły nic krzywdząc swe ofiary i je zabijając. Satysfakcja, spełnienie pragnień i dewiacji seksualnych, radość, ekscytacja, silna chęć zaspokojenia niemal zwierzęcych pragnień, jak również częsta rewizja doświadczeń z dzieciństwa i podświadome pragnienie powtórki osobistych tragedii, jakie miały miejsce u kilku- czy kilkunastolatków zanim przykleili sobie miano "zwyrodnialca" - wszystko to tworzy przerażający obraz morderstw, jakie rozgrywały się przez wiele lat na obszarze poszczególnych stanów w Stanach Zjednoczonych oraz ludzi, którzy posuwali się do krążących krew w żyłach zbrodni. Brutalne, obsesyjnie gwałty na matkach kilkumiesięcznych dzieci, które płakały obok, na kilkunastoletnich czy nawet kilkuletnich dziewczynkach, ćwiartowanie i kolejno bezczeszczenie zwłok, a przede wszystkim arogancja, buta i brak jakiejkolwiek skruchy wobec ofiar i w obliczu ich najbliższych. Ta książka w mojej opinii jednocześnie prowokuje do dyskusji na temat zasadności kary śmierci.
Jednocześnie autor próbuje ustalić przyczyny, jakie w prawdopodobny sposób skłoniły oprawców do konkretnych czynów.

"(...) dziecko musi czuć, że jest kochane i doceniane, bo inaczej układ limbiczny mózgu nie rozwija się normalnie i dochodzi do poważnych zaburzeń osobowości"

"(...) w rodzinach 53% sprawców występowały problemy psychiatryczne, 42% sprawców maltretowano fizycznie, a 74% psychicznie"