Osiedle Sielanka. Nieznajoma recenzja

„Wieści w Sielance rozchodzą się szybciej, niż byśmy chcieli. Ktoś spacerując z psem zajrzy komuś do ogrodu, ktoś się z kimś spotka odprowadzając dziecko do przedszkola lub zagada w kolejce do kasy w Poziomce, aptece czy sklepie z winami… A potem kula śniegowa toczy się lecąc w dół, wciąga wszystkich i wszystko, bo kiedy się podzieliło najnowszymi wieściami, nie można na nich poprzestać”

Ten cytat tak naprawdę może pasować do opisu każdego osiedla w Polsce czy to w mieście czy na wsi. Tym razem dotyczy nowego w Warszawie, gdzie prym wiedzie na pewno fryzjerka Beata. To u niej w salonie Czar spotykają się wszyscy, którzy przy okazji zmiany swojego wyglądu dzielą się nowinkami z całego osiedla. A właścicielka nie pozostaje dłużna i sprzedaje informacje dalej. Ma też córeczkę Zuzię, która jak na przedszkolaka ma niesamowity dar wpędzania matki w niezręczne sytuacje, ale także trafnie ocenia ludzi i sytuacje.

Niezwykłą osobą jest także Profesorowa, która codziennie wyprowadza swoje psy i tym samym widzi dużo tak jak Duży Rycho, który cierpiąc na zakrzepicę spaceruje sześć godzin dziennie. Ale królem osiedla jest deweloper Marian Jakubek. On to rozdaje karty jeśli chodzi o wykup terenów na kolejne inwestycje, koronna póki co jest blokowisko Rubin 2.

Na porządnym osiedlu, które jest sypialnią stolicy nie może zabraknąć gwiazdy celebrytki i jest nią Arletta oraz dobrej duszy w postaci Alicji Jakubek synowej dewelopera, która nie potrafi się odnaleźć w nowym otoczeniu. Stara się jednak nawiązać znajomości poprzez zajęcia jogi, które chce prowadzić w wynajętej salce przy basenie.

Powieść ta znakomicie pokazuje relacje międzyludzkie w miejscach gdzie starzy mieszkańcy witają zupełnie nowe towarzystwo, które traktuje swoje apartamenty tylko jako przystanek na sen i dalej pędzi w rozwijaniu kariery. Oczywiście nie może się to obyć bez wszelkiego rodzaju tarć między starymi i nowymi. I jedni i drudzy niekoniecznie chcą dostosować się do miejscowych zwyczajów ani otworzyć się na to co nowe.

Zaglądając wraz z autorką do mieszkań i domów sielankowych widzimy ogromne różnice społeczne, różne oczekiwania, ale przede wszystkim wiele trudnych spraw, ukrywanych w zaciszu ścian. Na pewno widać tu to co jest charakterystyczne dla dużych miast, a mianowicie obcość. Mieszkańcy często nie znają się w ogóle, a jeśli już to tylko w ramach prowadzonych interesów.

Mimo, że historia zawiera gorzka prawdę o współczesnym świecie, to nie brakuje tu wielu zabawnych sytuacji i szybko zżywamy się z bohaterami.