Kolce dzikiej róży recenzja

"Kolce dzikiej róży" to trzeci tom Sagi Rodzinnej od Ewy Popławskiej. Po raz pierwszy miałam styczność z twórczością tej autorki. Książka opowiada o Polsce w czasach bezkrólewia, zaraz po śmierci Jana III Sobieskiego. Sam początek opisu trochę mnie wystraszył, bo wiedziałam, że może to być powieść trudna w zrozumieniu dla młodego czytelnika. Na szczęście było lepiej niż myślałam, bo w powieści wszystko co potrzebne, jest jasno wyjaśnione i nie trzeba być orłem historycznym, aby wiedzieć co i dlaczego się dzieje. Dwóch kandydatów szczególnie mocno pragnie zdobyć tron, a ich zwolennicy przyjeżdżają do Gdańska, w tym chorąży Konrad Jezierski i damy van der Berg, które po długiej drodze zatrzymują się niedaleko wsi Oliwa. Wówczas nikt nie wie, że kobiety skrywają ogromną tajemnicę, która jest na wagę ich życia. Trochę obawiałam się, że sprawy polityczne, w które mieszała się główna bohaterka, mogą wydać mi się nudne i nieznaczące i niestety miałam trochę racji. O ile życie uroczych dam i Konrada Jezierskiego bardzo mnie ciekawiło tak, że trudno było mi się oderwać od książki, to polityka prawie w ogóle mnie nie interesowała. Mimo wszystko staram się to zrozumieć, bo gdyby nie sprawy polityczne, zachowanie bohaterów byłoby niejasne i niezrozumiałe, dlatego staram się przymknąć na to oko. Kobiety van der Berg, jak i Konrad Jezierski mają bujną przeszłość, o której trudno im zapomnieć. W tej książce będą musieli się z nią zmierzyć, dlatego powieść jest o rodzinnych sekretach i zapomnianej miłości. Nie ukrywam, że najbardziej podobały mi się sprawy miłosne. Ta książka jest napisana bardzo dobrze. Każdy z bohaterów czymś się wyróżnia i jest inny od reszty. Sam styl pisania również zwraca uwagę czytelnika, ponieważ różni się od wielu innych książek - jest poprawny, autorka stroni od języka potocznego. To jest niesamowity zabieg, ująć burzliwe czasy i romans w tak poprawny, klasyczny sposób. To spotyka się coraz rzadziej, a "Kolce dzikiej róży" to nie kolejny romans czy powieść historyczna, o której szybko się zapomni. Bohaterowie są urzekający, których trudno nie pokochać, a z całej lektury można wynieść wiele przydatnych życiowych lekcji.