Brulion Bebe B. recenzja

Bardzo lubię książki z serii "Jeżycjada". Dlaczego? Powodów jest kilka. Pierwszym z nich jest fakt, że akcja powieści Musierowicz dzieje się w Poznaniu, w moim mieście, a bohaterowie są poznaniakami, dokładnie tak jak ja. Autorka pisze swoje książki lekkim i przystępnym językiem, co także wpływa na to, że "Jeżycjadę" bardzo lubię.

Beata Bitner to bardzo urodziwa 16-latka, córka znanej aktorki Józefiny Bitner i siostra Konrada Bitner. Po raz pierwszy spotykamy się z nią, gdy dziewczyna wraca z wakacyjnego pojazdu, wędrując przez ul. Armii Czerwonej w Poznaniu (dziś ul. św. Marcin). Bebe, jak w skrócie nazywana jest Beata, po drodze do domu przysiada w pobliżu fontanny przed Teatrem Wielkim, aby choć chwilę odpocząć. W pewnym momencie staje się świadkiem pewnego zdarzenia. Sebastian, nazywany przez swoją matkę Mucykiem, wygłupiał się na kamiennym murku przy fontannie, co mogło grozić jego upadkiem. Nie czekając ani chwili, Bebe ruszyła chłopcu na pomoc. Los chciał, że pewien Dambo także chciał uratować Mucyka. Los chciał również, że dziewczyna i nieznajomy chłopak wpadli na siebie i tak rozpoczęła się ich znajomość...

Gdy pani na języku polskim stwierdziła, że będziemy omawiać kolejną część "Jeżycjady", bardzo się ucieszyłam. I była to radość uzasadniona, gdyż czytałam już sześć innych książek z tej serii i wszystkie mi się podobały. Fakt, w mniejszym lub większym stopniu, jednak lektura wszystkich z nich sprawiła mi sporą przyjemność. Podobnie było z "Brulionem Bebe B.". Nie jest to książka, od której nie można się oderwać, jednak to, co przeżywają bohaterowie przyciąga do siebie. Niestety (albo i stety?) książka nie przypadnie do gustu wszystkim, ze względu na dość powolną akcję. Czego jednak można spodziewać się po obyczajówce? Z pewnością nie wyścigów czy wybuchów.

Bohaterowie nie są idealni, co jest zdecydowanym plusem. Dzięki temu jeszcze łatwiej jest nam wczuć się w ich historię. Nietrudno jest znaleźć tutaj zarówno swoich ulubieńców, jak i postaci, które bez problemu mogłyby się stać naszymi wrogami. Fakt, niektóre postaci są wręcz groteskowe (mam na myśli dyrektora Pieroga, a także Bernarda), mają one jednak swoją rolę w książce i z pewnością nie są jednoznaczne.

"Brulion Bebe B." to powieść skierowana głównie do młodych kobiet, a więc nie znajdziemy tutaj specjalistycznych słów czy filozoficznych zdań (pomimo, że kobiety nieraz lubią sobie pofilozofować!). Język Musierowicz jest prosty i łatwy w odbiorze. Książkę czyta się naprawdę przyjemnie. Warto wspomnieć, między wierszami są zawarte pewne symbole, które warto odszyfrować.

Myślę, że lektura przypadnie do gustu osobom, które lubią obyczajówki. Naprawdę, nie warto się nastawiać na dynamiczną akcję, gdyż tego po prostu tutaj nie ma. W dziele Musierowicz odnaleźć można humor, groteskę, ale też momenty dramatyczne i przedramatyzowane. Polecam!