Jedyne dziecko recenzja

" Jedyne dziecko" to książka, którą przesłuchałam ostatnio w audiobooku. Thrillery psychologiczne takie jak ten zawsze mnie interesowały. Z tymże ten był troszkę inny. Ciekawi Was dlaczego ?
 
 
Grace - jedyna córka Kat Cavanaugh zaginęła. Niestety następna informacja jaką kobieta wraz z mężem dostają nie jest dobra - znaleziono ciało dziewczyny na pobliskim urwisku. Nic nie wskazuje na to, żeby Grace ktoś porwał lub zmusił do skoku z urwiska więc policja uznaje, że było to samobójstwo.   Kat nie wierzy w taką wersję wydarzeń. Przecież jej córka by się nie zabiła! Nie miała powodów!
Rozpoczyna ona więc śledztwo na własną rękę. Na jaw wychodzą coraz to nowsze i szokujące tajemnice. Czy w takim razie Kat naprawdę tak dobrze znała córkę jak myślała? I co tak naprawdę przydarzyło się Grace?



" ...Może śmierć rzeczywiście jest najlepszym wyjściem dla ludzi, którzy nie mogą znaleźć w życiu szczęścia. Może czasami trzeba przestać się starać?...  "



 
Co prawda ta książka należy do gatunku thrillera psychologicznego, ale dotąd chyba nie spotkałam się z tak ciągnącą się fabułą. Niestety dla mnie ta powieść rozkręciła się dopiero mniej więcej od połowy. 
Autorka bardzo skupia się tutaj na postaci matki Grace. Pokazuje nam jej charakter, myśli, relacje z mężem czy nieżyjącą już córką. Tylko że te opisy wcale nic do tej powieści nie dają. Akcja rozkręca się dopiero od połowy, gdzie dostajemy większe informacje na temat samej Grace. I to właśnie tu powieść jest najlepsza. 
Autorka w świetny sposób pokazuje nam już pod sam koniec książki co tak naprawdę się tam stało, działo. Odkrycie powoli tajemnic i kłamstw sprawiło, że od tego momentu książkę dosłownie się pochłania. Atutem jest tu też to jak autorka pokazuje nam jak inni ludzie mają wpływ na nasze decyzje i życie. 
Dlatego też powinniśmy bardziej zwracać uwagę na to z kim przystajemy. 



 
Podsumowując: 
 
Gdyby tylko ta powieść była tak wciągająca od samego początku jak pod jak była pod koniec czytałoby się ją o niebo lepiej. A tak, moim zdaniem nadaje się na jednorazowe przeczytanie. 
Nie żałuję, że po nią sięgnęłam ale drugi raz bym się w te historię nie zagłębiła.