Zielarka recenzja

Jakiś czas temu przeczytałam serię "Kwiat paproci" od Pani Katarzyny Bereniki Miszczuk i totalnie przepadłam w świecie mitologii słowiańskiej. Gdy został ogłoszony nabór na recenzentów "Zielarki" zgłosiłam się bez chwili wahania, wiedziałam, że będzie to coś dla mnie. I z czystym sumieniem przyznaję, że nie zawiodłam się.

Marena, jako czteroletnia dziewczynka zostaje porzucona przez matkę i trafia do Góry Kujawskiej, gdzie jest szkolona na zielarkę. Z racji tego, czym się zajmują są skazane na samotność. Nie wolno im się z nikim związać, zakochać, mieć dzieci. W wieku 17 lat nastolatka jest już gotowa, aby sama leczyć. Podczas jednej z wiejskich zabaw, dochodzi do incydentu, w którym na jaw wychodzą nowe fakty. Okazuje się, że nie jest ona zwykłą zielarką, a moc którą została obdarzona jest o wiele potężniejsza. Aby nad nią zapanować musi odnaleźć pradawną Wiedźmę-Jagę, aby ta pomogła jej ją poskromić. W podróży towarzyszy jej czarownik Wilkomir, który jak się okazuje nie robi tego bezinteresownie....
Autorka wplotła tu również wątek mitologii nordyckiej. Poznajemy grupę wikingów, na czele z Eskilem, którzy przybywają do Polski, aby robić to, czym się wikingowie zajmowali, czyli grabić, gwałcić, siać spustoszenie. Jaki więc związek z Mareną ma przystojny wojownik?? Okazuje się, że są połączeni, jakąś dziwną więzią.
Jaka to więź, jak dojdzie do spotkania tej dwójki, jak wyglądało dzieciństwo Mareny? Czy przyjaciele, zawsze są tymi za których ich uważamy? Tego wszystkiego dowiecie się po przeczytaniu tej magicznej książki. Jeśli lubicie słowiańskie klimaty, wierzenia, duchy, wiedźmy, przedziwne istoty, to ta powieść trafi w wasz gust. Dostajemy tu też dużą dawkę wątków miłosnych, co jeszcze bardziej podkręca fabułę. Bohaterów nie da się nie lubić, mimo iż nie wszyscy od początku pokazują się nam z dobrej strony. Każdy z nich ma swój niepowtarzalny charakter.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Pani Katarzyny Muszyńskiej, ale z wielką radością przeczytam coś jeszcze spod pióra autorki.
Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Waspos.