Anna May recenzja

Książka „Anna May” brała udział w IV edycji konkursu „Literacki Debiut Roku”. Spośród 300 nadesłanych utworów literackich powieść Agnieszki Opolskiej zajęła pierwsze miejsce. Tym bardziej niniejszy tytuł zaostrzył moją ciekawość, dlatego postanowiłam po tę publikację sięgnąć. Jakie są moje wrażenia po przeczytaniu „Anny May”?

„Znów zadźwięczały mi w uszach jej słowa: ”Przestań się już mazać, takie jest życie. Umyj się i umaluj, masz sesję wieczorem!”. Potem moja wściekłość, krzyk i jej lodowate: „Przestań!”. Trzask drzwi za jej plecami. Moje pakowanie się w pośpiechu i chaotyczna ucieczka. Odłączenie. A gdybym mogła cofnąć czas? Czy zmieniłabym swoją decyzję o wyjeździe z Londynu? Nie. Ale zmieniłabym jedno – nie czekałabym tak długo, żeby spróbować naprawić nasze relacje.”

Główną bohaterką książki, jak sam tytuł wskazuje jest Anna May, polka, która całe swoje życie spędziła w Wielkiej Brytanii. Kobieta przeprowadziła się do Krakowa, gdzie podjęła studia na wydziale historii sztuki. Anna jest bardzo atrakcyjną kobietą, swoją urodę traktuje bardziej jako karę od losu aniżeli nagrodę. Większość ludzi nie zwraca uwagi na to co ma w głowie, jaką jest osobą, bowiem widzą jedynie jej wygląd zewnętrzny, przez co Anna czuje się bardzo samotna. Jedynym jej przyjacielem, a zarazem współlokatorem jest Lukas, którego traktuje jak brata. Kobieta w przeszłości pracowała jako modelka, po zerwaniu kontraktu, musiała spłacić olbrzymią karę. Kiepska sytuacja materialna zmusza ją do podjęcia pracy, dlatego udaje się na casting, aczkolwiek na miejscu okazuje się, że trafiła do pracowni malarskiej Adama Northona, który poszukuje modelki, a raczej muzy do nowego cyklu obrazów. Anna początkowo odmawia, jednak los zmusza ją do przyjęcia oferty Northona. Nieco później Anna otrzymuje paczkę z pamiątkami po matce, z której ma się dowiedzieć wielu ciekawych rzeczy odnośnie swoich korzeni rodzinnych.

„-Ucieczka nie jest rozwiązaniem – przerwał mi. - Ludzie są okrutni, ale nie można się schować i udawać jak dziecko, że gdy zasłonisz oczy, to cię nie ma, że świat nagle staje się inny. Jest taki sam. Kiedy je odsłonisz, okazuje się, że wszystko wygląda tak jak dawniej, tylko ty nie jesteś gotowa.”

Motyw zerwania z przeszłością i budowania życia na nowo jest często wykorzystywany przez pisarzy. Jednakże w tym konkretnym przypadku Opolska zastosowała sprytny manewr, ponieważ dodała jeszcze nieco z powieści psychologicznej, sensacyjnej oraz romansu. Główna bohaterka boryka się z wydarzeniami z przeszłości, które nie dają o sobie zapomnieć. Jej teraźniejszy stan psychiczny w dużej mierze jest powodowanym tym przez co musiała przejść w Wielkiej Brytanii, w jaki sposób była traktowana przez matkę, która nie okazywała córce miłości i troski. Anna zmuszona była spełniać jej ambicje, dla matki liczyły się tylko i wyłącznie dobry wygląd, pieniądze i luksus, aniżeli dobro jedynaczki. Były chłopak i jednocześnie pracodawca Anny - David, również nie zapomniał o niej i ciągle ją prześladuje, do czego jest się w stanie posunąć, aby osiągnąć swój cel?

Główna bohaterka jest zmuszona wrócić do dalekiej przeszłości, bowiem jest to jedyny sposób na odnalezienie swojej rodziny, w tym ojca, którego nigdy nie widziała na oczy. Jedynym jej tropem jest stare zdjęcie, na którym widzi swoją matkę w objęciach kobiety bardzo podobnej do niej, być może siostry. Anna zdaje sobie sprawę, że nigdy nie rozmawiała z matką na tematy związane z jej rodziną. Mama Anny była piękną kobietą, jednakże zamkniętą w sobie, potrafiła skutecznie zrazić do siebie ludzi. Nasuwa się pytanie czy zawsze taka była? Być może ktoś zranił ją na tyle, że nie była w stanie pokochać i zaufać innym? Nigdy nie jest tak, że człowiek rodzi się złym albo dobrym, ludzie kształtują się przez całe życie, a głównym bodźcem do tego kim się stają jest rodzina i więź z bliskimi.

Autorka w doskonały sposób przedstawia życie typowego studenta, który ma na głowie nie tylko naukę i imprezy, ale również często boryka się z brakiem pieniędzy, dlatego łapie się różnych zajęć, by móc się w jakiś sposób utrzymać. Pokazane są także ich problemy osobiste, w tym sercowe, z jakimi się zmagają.

Dalej ukazana została miłość na różnej płaszczyźnie, miłość bratersko-siostrzana, między matką i córką, między kobietą i mężczyzną, oraz między dwoma mężczyznami.

Kolejną sprawą jest, to jak ludzie postrzegają osoby, które swą urodą się wyróżniają. Często ładna nie znaczy głupia, warto człowieka lepiej poznać niż oceniać go po jego prezencji. Z czasem wygląd przeminie, a to co jest w głowie oraz w sercu pozostaje.

Powieść została przedstawiona w formie dziennika, w którym główna bohaterka naświetla zdarzenia z danego dnia z przeszłości. Książka napisana jest w lekki i przystępny sposób. Opis postaci jest w całości doskonały, ponieważ zyskują oni ciała oraz mocne charaktery, które czytelnik w pełni odczuwa. Wszystko to daje, że książkę czyta się przyjemnie i z nieustanym zainteresowaniem, ponieważ kolejne strony przelatywały mi przed oczami, aż nagle uświadomiłam sobie, że to koniec. Co ciekawe, końcowe rozdziały zostały przedstawione jako list Adama do Anny, przez co odbiorca ma wgląd na to co się działo, jednak widziane z perspektywy Northona.

Podsumowując. Opolska w swej powieści podjęła wiele tematów, znajdzie się miłość, przyjaźń, homoseksualizm, relacje między artystą i jego muzą, kulisy modelingu jak również różnice między życiem na wsi, a w dużej aglomeracji miejskiej. Jest to książka o tym, jak zmienne są koleje losu. Fabuła jest niesamowicie interesująca, bowiem w książce nieustannie coś się dzieje. Lektura wywołuje szereg emocji, wspólnie z bohaterami śmiałam się i płakałam, podejmowałam decyzje, żyłam ich życiem. „Anna May” to kolejny udany debiut polskiej autorki, który miałam przyjemność przeczytać. Zdecydowanie jest to pozycja godna polecenia. Polecam.