Amnezja recenzja

Obudził się ze strasznym kacem i powoli rozglądał się dookoła dochodząc do siebie. Przecież nie pił już od dawna, jednak pusta butelka która stała obok sugerowała zupełnie co innego.
Omiótł wzrokiem pomieszczenie i zamarł.
Obok niego leżała dziewczyna przykryta białym prześcieradłem, z jej martwych wpatrzonych w niego oczu zionęła pustka.
Ktoś ją zastrzelił z broni która leżała obok.
Widział tą dziewczynę pierwszy raz w życiu, jednak wydawała mu się dziwnie znajoma.
Przebiegł go dreszcz i wybiegł nerwowo na zewnątrz próbując wyrzucić pustą butelkę po wódce. Pomimo podjętej próby reanimacji, dziewczyna dalej była martwa, a on był cały we krwi. Jak wytłumaczy to policji?
Mieszkał na uboczu więc nie spodziewał się nikogo zobaczyć, jednak w oddali zamajaczyła mu jakaś postać.
Pobiegł w jej kierunku gorączkowo szukając telefonu. Niestety musiał zostawić go w domu.
Postać zniknęła za to zauważył stojącą nieopodal furgonetkę.
Gdy przez brudną szybę próbował zajrzeć do środka zobaczył dwa kubki po kawie. Wydawało mu się, że na jednym z nich widać ślady szminki. A jeśli to dziewczyna z furgonetki leży teraz martwa u niego w domu?
Szarpną drzwiami i zobaczył stojący na środku samochodu składany stolik turystyczny, a na nim komputer.
Gdy ruszył myszką na ekranie ujrzał wnętrze swojego salonu.
Co do cholery?!
Wybiegł z furgonetki i co sił w nogach biegł do domu. Musiał znaleźć tę kamerę.
Ciało kobiety zniknęło. Pistolet również.
Kamery też już nie było.
Nagły dźwięk telefonu przyprawił go o palpitacje. To jego starszy brat Mark, pytał dlaczego nie odbiera komórki. John w szybkich słowach próbował wyjaśnić mu sytuację i potrzebę pilnego kontaktu z policją, jednak Mark kazał mu poczekać z decyzją na swój przyjazd.
Nie uwierzył mu w ani jedno słowo, podejrzewał, że stare problemy wróciły, a wyobraźnia Johna spłatała mu olbrzymiego figla.
Gdy odjeżdżał mężczyzna stał na progu, a w jego głowie niczym neon świeciły dwa pytania.
Kto chciał go wrobić w morderstwo i czy telefon jego brata był zupełnie przypadkowy?

Dawno nie czytałam tak dobrej książki kryminalnej!
Intryga jest tak misternie utkana, że z przyjemnością pociągałam za kolejne sznureczki, żeby dotrzeć do sedna.
Rewelacyjny pomysł i wykonanie sprawiło, że nie odłożyłam książki ani na moment.
Charakterystyka bohaterów jest bardzo rozbudowana, co sprawia, że coraz szybciej chcemy dowiedzieć się o nich czegoś więcej i odkryć wszystkie ich sekrety.
Ja już wiem, co wydarzyło się tamtej nocy, a czy Ty też chcesz wiedzieć?
Zdecydowanie polecam!

#proszynskiiska
#renibook