Amber recenzja

„Śmierć. Chociaż wielu ludzi o niej nie myśli, nikt przed nią nie ucieknie. Z każdym oddechem nieuchronnie oddalamy się od chwili narodzin i zbliżamy do momentu naszego ostatniego dnia. Kostucha przychodzi po każdego z nas, a kiedy się pojawia, nie ma zmiłuj.” str. 109

Amber Moretti po traumatycznych wydarzeniach z dzieciństwa postanawia pomagać osobom równie pokrzywdzonym jak ona. Dlatego decyduje się studiować psychologię. Pierwszego dnia pobytu na uczelni poznaje dwóch niesamowicie przystojnych studentów. Brock, to typowy czaruś, który potrafi być czuły, romantyczny i szarmancki. Ryder, to ten wytatuowany, arogancki i zarozumiały, typ złego chłopca. Łączy ich długoletnia braterska przyjaźń, tak silna, że są w stanie stanąć za sobą murem nawet w najgorszej sytuacji. Posiadają wspólne tajemnice i interesy. Staje się rzecz dla jednych niewyobrażalna dla innych szokująca, bowiem Amber zakochuje się jednocześnie w obu mężczyznach. Do czego ją doprowadzi cała ta sytuacja? Czy wieloletnia przyjaźń przetrwa? Jakie sekrety wyjdą na jaw? Czy Amber jest bezpieczna? Ostatecznie którego z mężczyzn wybierze?

„Otwarta na nich obu, gotowa, czuję w sobie iskierki żaru rozkoszy. Tańczę między nimi dwoma, spajam się z ich twardymi jak skała ciałami. Stajemy się prawdziwą jednością, poruszamy w zgodnym tempie.” str. 456

Po skończeniu książki czułam tak ogromny niedosyt, że gdyby była taka możliwość, to niezwłocznie sięgnęłabym po kolejny tom. Podobnie jak w Collide również w tym przypadku autorka zawiesiła akcję w punkcie kulminacyjnym, przez co czytelnik o mało co wyrywa sobie włosy z głowy i zadaje pytanie co dalej?!

Cała recenzja znajduje się na blogu, zapraszam:
http://nhoryzonty.blogspot.com/2016/01/przedpremierowo-amber-gail-mchugh.html