“Młodzieniec ten był w przeważnej części jego tworem. Uczynił go przedwcześnie dojrzałym. To było coś. Zwykli ludzie czekali aż życie samo odsłoni im swoje tajemnice, ale nielicznym wybrańcom objawione są tajemnice życia, zanim zasłona zostanie zdarta. ”

“Czuję głód jej obecności, a gdy myślę o cudownej duszy, która się w tym drobnym ciele z kości słoniowej, ogarnia mnie lęk uwielbienia. ”

“Ludzie, którzy kochają tylko raz w życiu są w istocie płytkimi. To co mianują swoją wiernością, a ja nazywam albo usypiającym wpływem przyzwyczajenia, albo brakiem siły wyobraźni.”

“Niekiedy jednak w życiu naszym przytrafia się tragedia, zawierająca artystyczne pierwiastki piękna”

“Czyżby istniało jakieś tajemnicze powinowactwo pomiędzy atomami chemicznymi, które tworzyły kształt i barwę na płótnie, a duszą żyjącą w nim?”

“Dziś wieczór po raz pierwszy w życiu przyjrzałam pustkę, fałsz, płytkość tego blichtru, w którym zawsze grywałam. ”

“Wierz mi, żaden człowiek cywilizowany nie żałuje rozkoszy, a żaden człowiek niecywilizowany nie wie, czym jest rozkosz. ”

“Mężczyźni żenią się bo są zmęczeni, kobiety wychodzą za mąż z ciekawości. Obie strony doznają rozczarowania. ”

“Większość ludzi umiera dziś na pewnego rodzaju epidemię rozumu, przekonując się za późno, że jedyną rzeczą, której nigdy nie żałujemy, są nasze błędy.”

“Tak, to było ciekawe tło. Odpowiednie tło dla takiego chłopca, które uczyniło go jakby doskonalszym. Poza wszystkim co istniało była tragedia. Światy musiały się zmagać w burzy, aby zakwitnąć mógł mały kwiatek.”

“Są one [ cierpienia ] zbyt brzydkie, zbyt straszne i zbyt ponure. Dzisiejsza sympatia dla bólu jest wprost chorobliwa. ”

“Tak, pewnego dnia twarz jego stanie się zwiędła i pomarszczona, oczy tępe i bezbarwne, zniknie wdzięk jego postaci. Żar czerwieni nie zakwitnie już na jego wargach, czas skradnie mu złotą barwę włosów. Życie, które miała stworzyć jego dusza, zniszczy mu ciało.”

“(...) gdy myśl zorze czoło pańskie bruzdami a namiętność skazi pańskie wargi (...)”

“Ponad wszelką fizyczną i duchową niezwykłością unosi się fatalizm”

“Ale piękność, prawdziwa piękność, kończy się tam gdzie zaczyna się uduchowienie”