Wspomnienia Jana Króla to frapująca wędrówka po półwieczu naszych dziejów, do odbycia której zaprasza nas osoba mocno zaangażowana w polską rzeczywistość od drugiej połowy XX wieku do dziś. Dominuje w niej polityka, będąca wielką pasją Autora, ale nie brak też wątków osobistych, dzięki którym starał się odtworzyć różne motywy swoich życiowych wyborów. Dla historyka szczególną wartość źródłową mają opublikowane fragmenty prywatnego dziennika, w którym Jan Król na bieżąco rejestrował wydarzenia, jakich było mu dane być świadkiem i uczestnikiem oraz towarzyszące im oceny i emocje.
Prof. Antonii Dudek
Prof. Antonii Dudek
Książka Jana Króla obejmuje kilka epok – od lat 70. XX wieku, dojrzewania młodego człowieka, wyrastającego w rodzinie o patriotycznych tradycjach w niewielkim mieście na południu Polski, przez studia i młodzieńczy udział w Stowarzyszeniu „Pax”, do zaangażowania na rzecz opozycji demokratycznej i „Solidarności”. Autor ukazuje dramatyczne lata 80. od mało znanej strony uczestnika środowisk katolickich nie godzących się na realia dyktowane przez komunistyczny reżim, ale niedających się zepchnąć w podziemie. We wspomnieniach otrzymujemy obszerną relację o tworzeniu III Rzeczypospolitej, pisaną przez posła na Sejm w latach 1989 - 2001 i wicemarszałka Sejmu III kadencji, współtwórcę ważnych reform, ale też aktywnego w swoim okręgu wyborczym. W ostatnich rozdziałach czytamy przenikliwe analizy sytuacji kraju w pierwszym dwudziestoleciu XXI wieku.
Jest to opowieść o czasach i ludziach epoki już zamkniętej, mało opisanej i zbadanej, w której Autor pokazuje dylematy i trudności tamtych lat, unika drastycznych ocen, stara się rozumieć siebie, swoje wybory i ukazać je na tle wielkich przemian zachodzących w naszym kraju. Wspomnienia są autentyczne i uczciwe wobec siebie oraz epoki, w której aktywnie żył i przyczyniał się do budowania demokratycznej Polski.
Prof. Andrzej Friszke
Jest to opowieść o czasach i ludziach epoki już zamkniętej, mało opisanej i zbadanej, w której Autor pokazuje dylematy i trudności tamtych lat, unika drastycznych ocen, stara się rozumieć siebie, swoje wybory i ukazać je na tle wielkich przemian zachodzących w naszym kraju. Wspomnienia są autentyczne i uczciwe wobec siebie oraz epoki, w której aktywnie żył i przyczyniał się do budowania demokratycznej Polski.
Prof. Andrzej Friszke