Zoogeografia nie jest nauką młodą. Jej okres wielkich odkryć i burzliwego rozwoju przypada na drugą połowę XIX wieku. Od tego czasu narodziło się wiele dyscyplin naukowych, nowych i odkrywczych, sięgających po tajemnicę istoty życia. Ale zoogeografia jest piękna i fascynująca, jak piękne są żywe zwierzęta na tle wolnej przyrody, jak piękne i fascynujące są dalekie, egzotyczne lądy. Takie jest moje najgłębsze przekonanie. Pragnąłbym podzielić się tym przekonaniem z Czytelnikiem, pokazując mu przede wszystkim prawa rządzące światem zwierząt i ich rozmieszczeniem na powierzchni naszej planety. Pragnąłbym skoncentrować uwagę na kilku nasuwających się "dlaczego" spośród tych wielu, na które nauka już odpowiedziała i tych, na które odpowiedzi jeszcze nie znamy.