Cytaty z książki "Zwiadowcy. Oblężenie Macindaw"

“- Czy życie zawsze okazuje się trudniejsze, gdy człowiek się starzeje?”

“Jeżeli zastanawiasz się, czy przegrasz, przegrasz na pewno.”

“Niekiedy życie stawia przed tobą problemy, których nawet najmądrzejszy, najbardziej zaufany mentor nie potrafi za ciebie rozwiązać. To część bólu dorastania.
Zaś jeśli ten mentor stoi obok ciebie, przypatruje się bezradnie i nie umie ci pomóc, to jego to także bardzo boli.”

“Nim wypuścisz strzałę, tysiąc razy sprawdź w wyobraźni, jak ona poleci.”

“- Nie mam pojęcia jak wy to robicie-wysapał wreszcie. Will obejrzał się na przyjaciela. Pytająco uniósł brwi. Horace wytłumaczył, co ma na myśli-No jakim cudem wy, zwiadowcy, poruszacie się tak cicho?
-Cóż, zacznijmy od tego, że my, zwiadowcy, nie błąkamy się po omacku wykrzykując przy tym co sił w płucach: "nie mam pojęcia jak wy to robicie".”

“- Już nie dam rady się cofnąć. Umiem jedynie dalej kroczy drogą, którą raz wybrałem.
- Bzdura. Nigdy nie jest za późno, żeby przyznać się do błędu.”

“Na przekór sobie, Will nie mógł się już powstrzymać. Odetchnął z prawdziwą ulgą. Halt i Crowley nie przegapili reakcji młodego podopiecznego.
Halt: Przecież nie myślałeś chyba, że rozważaliśmy twoją kandydaturę?
Will: Nie! Nie! Oczywiście, że nie!
Crowley: Cóż, gdybyśmy posłali tam ciebie, zapraszałbyś Skandian na kolację i sprzedawał w niewolę każdego, kto ci nie w smak. Ani myślę wyrażać zgody na coś takiego akurat w Norgate. Toż to strategiczny posterunek!
H: Prawdę rzekłszy, on nie sprzedał nikogo w niewolę. Lecz co do istoty sprawy przyznaję ci rację. Nie wolno się godzić, by on ludzi w niewolę oddawał za darmo.
C: Nie, zdecydowanie nie.
Dowódca Korpusu nie był już dłużej w stanie powstrzymywać szerokiego uśmiechu, który wyginał mu kąciki ust.”

“Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś.”