"Ta książka to przejmujące oskarżenie świata, który nie jest taki, jaki winien być. Vaida Blazyte opowiada o samotności młodego człowieka, który w ogromie ludzkiej nienawiści i obojętności przestaje odróżniać dobro od zła. Moje nogi są niesłychanie szybkie, sumienie niezwykle spokojne. Dziś w ogóle nie mam sumienia. Co tak wrzeszczysz, babo? Żal ci twojej torebki... Będziesz za nią tęsknić... A pomyśl, jak ja tęsknię za pieniędzmi, jedzeniem, czystym ubraniem, przytulnym domem, ciepłymi ramionami kogoś bliskiego. Czym jest dla ciebie ta torebka? To zwykły przedmiot, który w tej chwili ma może większą wartość niż zwykle. A ja potrzebuję pieniędzy. Wybacz, już ci jej nie oddam. Mam to gdzieś!" - fragment.