Książka jest pionierską próbą - opartą na bogatym materiale źródłowym - syntetycznego opracowania form kształcenia, sposobu wychowania i szerzenia oświaty w Turcji osmańskiej oraz recepcji tych zagadnień w Polsce od schyłku Średniowiecza do końca Oświecenia. Postrzeganie Turków osmańskich przez pryzmat ich osiągnięć edukacyjnych i wychowawczych ukazało społeczeństwo muzułmańskie w bardziej humanistycznych wymiarach. Szkoła osmańska, ucząc i wychowując, umacniała porządek publiczny oraz integrowała różne warstwy społeczne.