Opinia na temat książki Złe nasiono

Rhoda Penmark wydaje się być dzieckiem idealnym. Dobrze wychowana, uprzejma, o aparycji aniołka. Jej niewinność jest jednak przykrywką dla zimnej bezwzględności, bo gdy ta dziewczynka czegoś zabraknie, to nie cofnie się przed niczym...

W tej historii nie jest zaskoczeniem, kto występuje w roli antagonisty. Wzbudzająca ambiwalentne odczucia Rhoda swoimi zachowaniami i sprytną manipulacją od początku wywołuje niechęć i niepokój. Zarówno w bohaterach powieści jak i w czytelniku wzbudza to pewien zamierzony dysonans, bowiem jak może niewinne dziecko być tak jednocześnie odpychające i bezlitosne? A jednak...

Obserwując zdarzenia wychodzą na pierwszy plan znakomicie napisane portrety psychologiczne. Nie tylko Rhoda, ale i jej matka czy postacie drugoplanowe są napisane ze sporym autentyzmem reakcji, emocji i przeżyć wewnętrznych. Szczególnie osoba Christine - matka dziecka - wzbudza szereg uczuć. Skrajne oddanie córce, bezwarunkowa miłość i ochronny parasol, a z drugiej strony - wprost irytująca bezradność, żeby nie powiedzieć nieporadność życiowa, brak konsekwentnych decyzji, gdy był na to czas i pewien melodramatyzm zamiast wzięcia się w garść. To bohaterka, którą można zarówno zrozumieć, jak i potępiać.

Fabuła toczy się bardzo niespiesznym torem, sporo dzieje się w dialogach, czy wewnętrznych rozterkach, leniwie pchając zdarzenia do przodu, ale pozwalając znakomicie odczuć psychologiczne gry i klimat rodem z dreszczowca, gdzie nieustannie wyczuwalne jest w tle zagrożenie. Interesujący zwrot akcji pod koniec był dla mnie tu największym zaskoczeniem, a jednocześnie interesującym wyjaśnieniem tytułu, jak i całego zamysłu fabularnego.

To retro horror, który nadal wzbudza emocje i ma w sobie powiew świeżości, biorąc pod uwagę, kiedy powstał i jakimi zabiegami tu tworzy atmosferę. Niesamowicie oddany portret mrocznej ludzkiej duszy, który zostaje w pamięci na długo. Polecam!