Cytaty z książki "Zima Muminków"

Dodaj nowy cytat
Wszystko trzeba odkryć samemu i również przejść przez to zupełnie samemu.
Mi posiadała zdolność wesołego spędzania czasu na własną rękę i cokolwiek myślała o wiośnie, czy podobała się jej, czy nie, nie miała najmniejszej potrzeby dzielenia się swoimi poglądami na ten temat z kimkolwiek.
Wy­ma­ga­ło to tro­chę czasu, ale de­cy­zja zo­sta­ła po­wzię­ta. A de­cy­zja to za­wsze rzecz po­ży­tecz­na.
(...) wśród wszyst­kie­go, co nowe i nie­po­ko­ją­ce, po­zo­sta­ło coś pew­ne­go, coś, do czego się przy­wy­kło.
Masz o wiele za dużo rze­czy wokół sie­bie. Ta­kich, które wspo­mi­nasz, i ta­kich, o któ­rych ma­rzysz.
Na pierw­szej półce zna­lazł pu­deł­ko z tymi wszyst­ki­mi nie­po­trzeb­ny­mi rze­cza­mi, które cza­sem się przy­da­ją, a nawet są nie­odzow­ne.
Je­że­li je­stem smut­na, to nie muszę tego uze­wnętrz­niać za po­mo­cą ko­kard­ki – po­wie­dzia­ła. – JE­ŻE­LI je­steś smut­na, to tak – rzekł Mu­mi­nek. – Ale ty nie je­steś smut­na. – Nie – pro­te­sto­wa­ła mała Mi. – Nie mogę. Mogę tylko być we­so­ła albo zła. Czy to wie­wiór­ce po­mo­że, że będę smut­na?
Że też wszyst­ko, co emo­cjo­nu­ją­ce, musi się za­wsze koń­czyć, kiedy się już tego nie boimy i kiedy na­resz­cie mo­gła­by z tego wy­nik­nąć dobra za­ba­wa.