Opinia na temat książki Ziarno niezgody

Akcja najnowszej powieści Sandry Nikoniuk pt. „Ziarno niezgody” toczy się w dwóch liniach czasowych: na kilka lat przed wybuchem drugiej wojny światowej oraz w latach sześćdziesiątych XX wieku.

Główna bohaterka, pisarka Robinson, pod wpływem impulsu decyduje się na powrót do miasta swojego dzieciństwa i najgorszych koszmarów, Castle Combe w Anglii. Na miejscu dowiaduje się o śmierci matki, z którą łączyły ją oziębłe stosunki i zaczyna odkrywać zagadkę tragicznej śmierci swojego ojca.

W położonej pośród wrzosowych wzgórz szkole dla dziewcząt z internatem niespodziewana przyjaźń łączy dwie dwunastoletnie dziewczynki, a siedem lat później jedna z nich popełnia samobójstwo, skacząc z dachu.

Książka wciąga od pierwszych stron, napisana została bowiem niezwykle pięknym, barwnym językiem, a poruszone w niej tematy, takie jak miłość, zdrada, zazdrość, przebaczenie i walka z własnymi demonami nikogo nie pozostawią obojętnym. Autorka powołała do życia głębokie i autentyczne postacie, które intrygują i angażują w swoje historie. Powieść ta nie tylko wzrusza, ale także zmusza do wielu refleksji.
Jeśli kochacie powieści Kate Morton, Lucindy Riley czy Victorii Hislop to konieczne musicie sięgnąć po twórczość tej pisarki.